مقايسه اثر درماني عسل با گلوكانتيم بر ليشمانيوز جلدي در مدل آزمايشگاهي و انسان

Compare the therapeutic effect of honey on cutaneous leishmaniasis in the laboratory and human by Glucantim

سالك بيماري است كه ضايعات بصورت پاپول قرمز رنگي شروع مي شود و سپس به تدريج بزرگ و در نهايت به شكل پلاك زخمي در مي آيد. دوره طولاني درمان، مقاوت دارويي، كندي بهبود ، عود بيماري و شكست درمان، عوارض روش هاي درماني شيميايي و دردناك بودن آنها هزينه بالاي تهيه دارو ازجمله دلايل انجام اين تحقيق مي باشد. 30 سر موش سوري با ليشمانيا ماژور (MHOM-ER-75-ER) آلوده شده و جهت تاييد ابتلا از نمونه زخم ها در محيط هاي NNN و RPMI-1640 كشت داده شد.20 نمونه تحت درمان با عسل و 10 نمونه بعنوان گروه كنترل مورد آزمايش قرار گرفت. همچنين 24 نفربيمار، در دو گروه 12 نفري گروه الف- ( درمان با عسل ) و ب- (درمان با گلوكانتيم) مورد بررسي قرار گرفتند. زخم 20 سر از موشهاي تحت درمان با عسل بطور ميانگين در 19-18روز بهبود يافت. كاهش روزانه قطر زخم3/0-4/0 ميلي متر بود. ازگروه كنترل 3 سر تلف و بقيه طي 70 روز بهبود نسبي نشان دادند. در بيماران تحت درمان با عسل مدت زمان درمان در9 نفر بين 25-23 روز و در3 نفرديگر زخم ها ما بين 38-34 روز بهبود يافت. اما در بيماران تحت درمان با گلوكانتيم زخم هاي 7 نفر مابين 160 تا 180 روز و 5 نفر ديگر درطي 230-220 و بطور ميانگين در 198 روز التيام پيدا نمود. همجنين در افراد تحت درمان با عسل، قطر هاله زخم سريع تر از بيماران تحت درمان شيميايي از گسترش باز ايستاد. در اين بررسي عسل مي تواند جايگزين مناسبي در مقايسه با گلوكانتيم در بهبود زخم هاي پوستي و اسكار ناشي از سالك باشد.