مقايسه سه آزمون عملكردي تعادل در شناسايي سالمندان با و بدون سابقه زمين خوردن

A Comparison of Three Functional Tests of Balance in Identifying Fallers from Non-Fallers in Elderly People

مقدمه: ارزيابي تعادل براي بيش تر سالمندان در زمينه سلامت و بهداشت به منظور كمك در جهت اهداف درماني مناسب، افزايش آگاهي از خطر زمين خوردن و تخصيص وسيله كمكي مناسب لازم و ضروري است. زمين خوردن ارتباط مستقيمي با سلامت عمومي افراد سالمند دارد و شناسايي زود هنگامش باعث كاهش اين خطر مي‌شود. بنابراين پژوهش حاضر با هدف مقايسه سه روش ارزيابي عملكردي در شناسايي سالمندان با خطر زمين خوردن و بدون آن صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: تحقيق حاضر از نوع علي- مقايسه‌اي بود كه بدين منظور تعداد 52 سالمند مرد و زن از سه پارك شهر تهران بعد از تكميل پرسش نامه ارزيابي هوشياري به-صورت در دسترس انتخاب و بنابر گزارش خود افراد، به دو گروه سالمند با سابقه زمين خوردن (27 نفر) و بدون سابقه زمين خوردن (25 نفر) تقسيم شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي: تعادل برگ، دسترسي عملكردي و آزمون زماندار برخاستن و برگشتن جمع آوري شدند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس چند متغيري (MANOVA) و ضريب همبستگي پيرسون در سطح معنا‌داري 05/0 > P انجام شد. نتايج: نتايج نشان داد كه تفاوت معناداري بين گروه هاي سالمندان با سابقه زمين خوردن و بدون آن، در متغير وابسته خطر زمين خوردن وجود دارد (0005/0=P) به طوري كه سالمندان بدون سابقه زمين خوردن در همه آزمون ها وضعيت بهتري داشتند. هم چنين نشان داده شد كه هر سه آزمون نسبت به هم داراي همبستگي معناداري هستند. نتيجه گيري: به طور كلي مي‌توان گفت هر سه آزمون در دو گروه داراي تفاوت هاي معناداري هستند و به كمك اين ابزار مي توان اختلال تعادل سالمندان را شناسايي كرد.

Introduction: In order to help establish appropriate treatment goals, increase awareness of fall risk, and assign appropriate assistive device, balance assessment is necessary for most of the elderly in health setting. Falls have significant relationship with the health of elderly people; and its early identification will lead to reducing future fall risk. Therefore, the present study was done with the aim of comparing three functional tests in identifying elderly non-fallers and fallers. Methods: In this causal-comparative study, 52 elderly men and women were selected from Subjects three parks in Tehran. Having Completed a consciousness evaluation questionnaire through convenience sampling and based on participants’ self-reports, the subjects were divided into an elderly group (27 people) with a history of one or more falls in the previous one year and an elderly group (25 people) with no history of falls. The data were collected through Timed up & Go test, Functional Reach test and Berg Balance Scale and they were analyzed via MANOVA and Pearson correlation coefficient tests(P < 0.05). Results: The results showed significant difference between elderly fallers and non fallers in fall risk dependent variable (P=0.0005) so that, in all tests, the elderly with no falling history had a better performance. There was also a significant correlation between the three tests. Conclusion: In general, it can be said that the two groups showed significant differences in all three tests and these instruments can be used to identify the elderly with balance impairment.