بررسي شيوع لكه هاي مغولي و برخي عوامل موثر بر آن در نوزادان شهر تهران

Evaluation of Mongolian Spots Prevalence and Its Related Factors in Neonates in Tehran

مقدمه: لكه‌هاي مغولي (Mongolian Spots- Congenital Dermal Melanocytosis) شايع ترين ضايعات پيگمانته در نوزادان مي باشند كه به صورت ماكول هاي مادرزادي با اندازه و رنگ هاي متنوع ديده مي‌شوند. شايع ترين مكان لكه‌هاي مغولي در قسمت پايين كمر (ناحيه ساكروگلوتيال) مي‌باشد. شيوع اين لكه‌ها از 1% در نژاد قفقازي تا بيش از 90% در مغول ها گزارش شده است. تاكنون مطالعات محدودي در مورد بررسي فراواني لكه‌هاي مغولي در ايران انجام گرديده است بنابراين مطالعه حاضر به بررسي شيوع اين لكه ها و مكان هاي آن در نوزادان بيمارستان لولاگر تهران مي پردازد. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي- تحليلي به مدت 2 سال، در فاصله سال هاي 85-1383، در بيمارستان لولاگر تهران انجام پذيرفت. در اين فاصله 1706 نوزاد توسط پزشك متخصص اطفال از نظر وجود لكه هاي مغولي و مكان هاي شايع آن مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج: بروز لكه هاي مغولي در بيمارستان لولاگر تهران 3/37% (637 نوزاد) بود. شايع ترين مكان لكه هاي مغولي ناحيه ساكرال و بعد از آن ناحيه گلوتيال بود. بين وجود لكه مغولي با جنس، ترم و پره ترم بودن نوزاد، سن مادران، وزن نوزادان و نوع زايمان، ارتباط معنادار وجود نداشت (05/0 < P). نتيجه گيري: در بيمارستان لولاگر تهران ميزان فراواني لكه مغولي شبيه مطالعات قبلي انجام شده در شهرهاي تهران و يزد مي باشد اما با مطالعات انجام شده در شهرهاي اهواز و بوشهر متفاوت است. انجام يك مطالعه نژاد شناختي تكميلي بر روي نمونه اي از نوزادان كه معرف همه نوزادان كشور باشد ضروري به نظر مي رسد.

Introduction: Mongolian spots (Congenital Dermal Melanocytosis) are the most frequently encountered pigmented lesions in newborns. The spots typically appear as congenital blue-grey macules. These lesions vary in size and color. The most common location is the sacro-gluteal area. Its prevalence varies from 10% in Caucasians to more than 90% in Mongolians. Only a limited number of studies were carried out to investigate the frequency of these spots in Iran. This study was conducted to study Mongolian spots prevalence and their common sites in newborns at Lolagar hospital Methods: This descriptive-Analytic study was carried out for two years (2004-2006) at Lolagar hospital in Tehran. During this period, 1706 newborns were examined by pediatricians for Mongolian spots prevalence and their common sites in newborns. Results: Mongolian spots were observed in 37.3% (637 Neonates) neonates. The most frequent site of involvement was the sacral, followed by the gluteal area. Mongolian spots prevalence did not show any significant statistical relationship to sex, gestational age, mother’s age, birth weight and delivery type (P > 0.05). Conclusion: The prevalence of Mongolian spots at Lolagar hospital was similar to the prevalence reported in previous studies in Tehran and Yazd. However it was different from the prevalence reported in studies done in Ahvaz and Bosher. A complementary genealogical study on a representative Iranian sample is necessary.