اثرات مكمل جيره اي آنتي بيوتيك، پروبيوتيك، پربيوتيك و اسيد آلي به عنوان تركيبات محرك رشد روي عملكرد رشدي و قابليت هضم ايليومي مواد مغذي در جوجه هاي گوشتي سويه ي تجاري راس

Effects of dietary antibiotic, probiotic, prebiotic and organic acid as growth promoters on growth performances and ileal digestibility of nutrients in commercial Ross broilers

به منظور بررسي اثر استفاده از تركيبات محرك رشد بر خصوصيات وزن و قابليت هضم مواد مغذي از360 قطعه جوجه خروس يك روزه ي سويه راس 308 در قالب طرح كاملاً تصادفي استفاده شد. آزمايش شامل شش تيمار با چهار تكرار بودكه در هر تكرار پانزده قطعه جوجه قرار داشت. جيره هاي آزمايشي عبارت بودند از: 1) جيره ي پايه، 2) جيره ي پايه به اضافه 15 قسمت در ميليون آنتي بيوتيك ويرجينيامايسين1، 3) جيره ي پايه به اضافه 1/0گرم تركيب پروبيوتيكي پروتكسين2 در هر كيلوگرم جيره ، 4) جيره ي پايه به اضافه 1/0 گرم پربيوتيك ايمنووال3 (يك تركيب مانان اليگوساكاريدي) در هر كيلوگرم جيره، 5) جيره پايه به اضافه مخلوط گياهان دارويي دايجستروم4 به ميزان 45/0 گرم در هر كيلوگرم جيره و 6) جيره پايه به اضافه اسيد آلي فورميسين به ميزان 4/0 گرم در هر كيلوگرم جيره. جوجه ها در طول آزمايش با جيره هاي يكسان تغذيه مي شدند و تنها تفاوت جيره ها در نوع تركيب محرك رشد استفاده شده بود. در طول دوره پرورش، قابليت هضم ايليومي مواد مغذي در سنين 21 و 42 روزگي با استفاده از نشانگر اكسيد تيتانيوم تعيين شد. نتايج نشان داد جوجه هاي تغذيه شده با تركيبات محرك رشد نسبت به آنهايي كه از جيره پايه تغذيه مي كردند، به طور معني داري (05/0 > P) از ميانگين اضافه وزن روزانه بيشتر و ضريب تبديل خوراك كمتري در كل دوره ي آزمايش برخوردار بودند. استفاده از تركيبات محرك رشد در مقايسه با گروه شاهد افزايش معني داري (05/0 > P) در قابليت دسترسي انرژي و همچنين قابليت هضم ايليومي پروتيين خام نشان دادند. قابليت هضم ايليومي چربي خام تحت تاثير جيره هاي آزمايشي قرار نگرفت. اوزان نسبي ران، سينه و كبد تحت تاثير جيره هاي آزمايشي قرار نگرفت (05/0 < P). اوزان نسبي طحال و بورس فابرسيوس بطور معني داري در جوجه هاي تغذيه شده با تركيبات محرك رشدي در مقايسه با تيمار شاهد بيشتر بود (05/0 > P). بيشترين وزن نسبي چربي حفره بطني مربوط به جوجه هاي تغذيه شده با جيره حاوي آنتي بيوتيك بود، كه تفاوت آن با گروه شاهد معني دار بود (05/0 > P).

This experiment was conducted in order to determine the effects of different dietary growth promoters on growth performance and nutrient digestibility in male broiler chickens. A total of 360 male broiler chicks (day-old Ross 308 strain) were distributed into a Completely Randomized Design (CRD) having 6 dietary treatments with four replicates and 15 birds in each replicate. Experimental treatments were: 1) Basal diet, 2) Basal diet + 15 ppm Virginamycin antibiotic, 3) Basal diet + 0.1 g/kg Protexin probiotic) Aspergillus oryzae, Lactobacillus acidophilus, L. rhamnosus, L. plantarum, L. bulgaricus, Bifidobacterium bifidum, Enterococcus faecium , Streptococcus thermophilus and andida pintolopesii), 4) Basal diet + 0.1 g/kg Immnowall prebiotic (mannanoligosaccharide), 5) Basal diet + 0.45 g/kg Digestarom medicinal plant extract, and 6) Basal diet + 0.4 g/kg Formycin organic acid. Ileal digestibility of nutrients was determined using titanium oxide marker at 21 and 42 days of age. Results of this study indicated that chicks fed diets supplemented with growth promoters had greater average daily gain and lower feed conversion ratio compared to those fed the control (basal) diet (P < 0.05). Furthermore, using growth promoters in the diets led to more energy availability and greater ileal protein digestibility (P < 0.05). However, ileal ether extract digestibility was not significantly influenced by the experimental treatments (P > 0.05). There were no significant differences between relative weights of thigh, breast, and liver due to dietary treatments (p > 0.05). Relative weights of spleen and bursa of fibricius were significantly higher in birds fed diets supplemented with growth promoters than in those fed the control diet (P < 0.05). Abdominal fat was found to be significantly higher in antibiotic-supplemented group than in the control group (P < 0.05).