تاثير آللوپاتيك عصاره چاودار روي مولفه‌هاي جوانه‌زني بذر و رشد گياهچه چند گونه علف‌هرز

Evaluation of Allelopathic Effects of Rye (Secale cereale L.) Extract on Several Weed Seed Species Properties

آللوپاتي از جمله ابزارهاي موجود در مديريت علف‌هاي هرز مي‌باشد كه اخيراً به دليل حركت به سوي كشاورزي پايدار و كاهش مصرف علف‌كش‌ها مجدداً مورد توجه قرار گرفته است. به منظور بررسي اثرات آللوپاتيك چاودار (Secale cereale L.) روي شش گونه علف‌هرز خارمريم (Silybum marianum (L.) Gaertn.)، چچم (Lolium rigidum Gaudin)، خوني‌واش (Phalaris minor Retz.)، خردل‌وحشي (Sinapis arvensis L.)، خرفه (Portulaca oleracea L.) و قدومه‌كوهي (Thlaspi arvense L.) آزمايشي به صورت فاكتوريل (6*2) در قالب طرح كاملاً تصادفي در سال 1387 در آزمايشگاه علوم علف‌هاي هرز پرديس كشاورزي دانشگاه تهران انجام شد. عصاره حاصل از دو نوع اندام چاودار (اندام هوايي و ريشه) در شش غلظت مختلف (صفر، 25/6، 5/12، 25، 50 و 100 درصد) روي بذور گونه‌هاي مختلف علف‌هرز اعمال و صفات مربوط به درصد جوانه‌زني، رشد ريشه‌چه و ساقه‌چه و وزن گياهچه مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه غلظت‌هاي پايين عصاره آبي چاودار اثر تحريك كنندگي داشته و موجب افزايش صفات اندازه‌گيري شده در برخي از علف‌هاي هرز مورد بررسي در اين آزمايش نسبت به شاهد (آب مقطر) شدند. در حالي كه غلظت‌هاي بالاي عصاره آبي چاودار اثر بازدارندگي بيشتري داشته به طوري كه غلظت 100 درصد موجب كاهش بسيار شديد اغلب صفات اندازه‌گيري شده گرديد. عصاره آبي اندام هوايي چاودار تاثير منفي‌تري نسبت به عصاره ريشه بر روي همه صفات مورد بررسي، احتمالاً به دليل مواد بازدارنده بيشتر داشت.

Allelopathy is one of the valuable tools in weed management that recently is considered in sustainable agriculture and reduces herbicide rate challenges. In order to study the allelopathic effects of rye (Secale cereal L.) on six weed spices seeds including Milk thistle (Silybum marianum L.) Gaertn, Wimmer ryegrass (Lolium rigidum Gaudin), Lesser canarygrass (Phalaris minor Retz.), Charlock mustard (Sinapis arvensis L.), Little hogweed (Portulaca oleracea L.) and Field pennycress (Thlaspi arvense L.) a study was carried out as a factorial experiment in a complete randomized design in Weed Library Research, University of Tehran, in 2008. Different weed seeds treated with two kind of rye aqueous extracts (shoots and roots) in six different concentration (zero, 6.25, 12.5, 25, 50 and 100). Germination rate, radicle and shoot growth, and seedling weight were evaluated. Results showed that low concentrations of aqueous rye extracts had inducing effect and led to increase in measured weed properties compared with control (distillated water). While high concentrations of aqueous rye extracts had negative effect on studied traits and also the effect of root extracts were higher than shoot extracts. Shoot aqueous extracts of rye in comparison with root extracts showed more negative effects in all studied traits because they probably have more inhibitors.