ويژگي هاي كمي و كيفي اوري و لور در فرم هاي مختلف زمين در ذخيره گاه جنگلي اندبيل خلخال

Quantitative and qualitative characteristics of Persian oak (Quercus macranthera) and oriental hornbeam (Carpinus orientalis) on various land forms in Andabil forest, Khalkhal region

در اين تحقيق براي بررسي ويژگي هاي كمي و كيفي گونه اوري (.Quercus macranthera F&M) و لور (Carpinus orientalis Mill.) يكي از رويشگاه هاي مهم اين دو گونه در ذخيره گاه منطقه جنگلي اندبيل واقع در شهرستان خلخال انتخاب شد. در داخل هر يك از فرم هاي مختلف زمين (يال، دامنه و دره) در چهار جهت جغرافيايي (شمال، جنوب، شرق و غرب) از حد ارتفاعي پايين تا بالا به صورت انتخابي، قطعات نمونه دايره اي شكل به مساحت 5 آر (500 مترمربع) و به تعداد 48 قطعه نمونه، انتخاب و مشخصه هاي مورد بررسي در داخل هر يك از قطعات نمونه يادداشت و نسبت به اندازه گيري مشخصه هاي كمي و كيفي درختان اقدام شد. نتايج نشان داد كه پراكنش هر دو گونه از ارتفاع 1940 تا 2540 متر از سطح دريا است، اما از ارتفاع2380 تا 2540 متر درختان به صورت پراكنده در منطقه حضور دارند. به طور كلي جهت هاي شمالي و فرم ها ي دامنه و دره رويشگاه هاي مناسبي از نظر ويژ گي هاي كمي و كيفي درختان اوري و لور هستند. 8/95 درصد پايه هاي اوري و 7/96 درصد لورها شاخه زاد هستند، بلندترين درختان اوري (65/3متر) و لور (62/2 متر) در بخش شاخه زاد هر دو در فرم دره و در جهت شمالي مشاهده شدند. بيشترين ارتفاع تنه اوري (30/2 متر) و لور (7/1متر) هر دو در فرم دامنه اندازه گيري شدند. بيشترين زادآوري در جهت شمالي ديده شد. از نظر ويژ گي هاي كيفي نيز مشخص شد كه بهترين درختان، در فرم دره قرار دارند.

In order to study the quantitative and qualitative traits of Persian oak (Quercus macranthera F&M.) and oriental hornbeam (Carpinus orientalis Mill.) one of the most important habitats of these two species in Khalkhal was selected. For this purpose, 48 sample plots, each 500 m ,were established in three land forms (ridge, valley and slope) in four aspects (north, south, east and west) from lower to higher distribution areas. Quantitative and qualitative characteristics of individual trees were measured and recorded within the sample plots. The results showed that the distribution range of the two studied species varied from 1940 to 2540 m.a.s.l. In general, slopes and valleys with north-facing slopes are suitable sites to these species. The tallest Persian oak and oriental hornbeam trees were observed on north-facing valleys (3.65m) and (2.62m), respectively. The greatest trunk length of oak and hornbeam were measured both in slope land form, with 3.35m and 1.68m, respectively. The highest frequency of vegetative coppice regeneration was in north-facing slopes. Trees (Persian oak and oriental hornbeam) with highest quality were located in north-facing slopes.