تحليل تفاوت هاي روانشناختي و اجتماعي مردان وزنان از نقطه نظر منش رانندگي آنان

مردان وزنان در رانندگي رفتارهاي متفاوتي را بروز مي دهند كه اين امر مي تواند بر زندگي و ايمني آنان و دفعات استفاده از بيمه، اثر گذار باشد و عوامل متعددي من جمله ساختارهاي عصبي- شيميايي و فرايندهاي هورموني ناشي از تحول و نحوه فعاليت در اجتماع، اين تفاوت ها را شكل داده اند. * بررسي آمار سوانح رانندگي در بسياري از كشورهاي جهان از جمله ايالات متحده اروپا، آسيا و آفريقا بيانگر آن است كه مردان بيش از زنان در معرض تصادفات رانندگي هستند. * اين تفاوت ها در خصوص عابرين پياده و سوانح در منزل و محل كار نيز به چشم مي خورد و به راحتي نمي توان به ميزان توانايي و مهارت در رانندگي ميان زنان و مردان نسبت داد، در واقع آنها از تفاوت هاي عميق تري در حوزه هاي خاص رفتاري و روانشناختي نشات مي گيرند. * بررسي سوابق رانندگان مويد آن است كه مردان بيش از زنان داراي رفتارهاي پر خطر و قانون گريز مانند عدم رعايت سرعت مجاز، عدم توجه به فرمان پليس، مستي حين رانندگي و .... مي باشند. * از ديدگاه روانشناسي تحولي(تكاملي)، تفاوت ميان دو جنس در رانندگي بر حسب تمايل به خطر پذيري آنها قابل توضيح مي باشد. بنا براين فرضيه، اكثر مدارهاي عصبي مغز انسان جهت برآوردن نياز هاي جوامع و فرهنگ هاي ديرينه سنگي كه مرد بعنوان شكارچي و تامين كننده آذوقه عمل مي كرد، تكامل يافته اند. مغز انسان هاي قرن 21، همچنان همان خاصيت و كاركرد عصر سنگ را با خود به يادگار دارد.