شناسايي ريشه‌هاي شكست كارآفرينان كاركشته ايراني: نگاهي روايتي گفتماني

كسب‌وكارهاي نوپا نقشي اساسي در ايجاد نوآوري، اشتغال و افزايش مزيت رقابتي كشور دارند. با اين حال نرخ شكست اين‌گونه كسب‌وكارها بالا است، و به تبع آن هزينه هاي اقتصادي، اجتماعي، روحي- رواني و جسماني- فيزيكي زيادي را به كارآفرينان و ساير افراد جامعه تحميل مي كنند. بنابراين شناسايي دلايل اين شكست‌ها، موضوع با اهميتي محسوب مي‌شود. دلايل شكست اغلب كسب‌وكارها، عامل‌هايي تقريبا مشابه و قابل شناسايي هستند. در اين پژوهش كه با روش تحقيق روايتي و با تكنيك مصاحبه هاي عميق و هدفمند انجام شده است، روايت‌هاي زندگي كاري 10 كارآفرين كاركشته كه در كارهاي خود تجربه‌ي شكست‌هاي گوناگوني را داشته، شناسايي و در 7 مقوله به شرح متعاقب ارايه مي-شود: نداشتن دانش، تجربه و مهارت هاي كارآفريني، چالش بازاريابي و فروش، مشكلات شراكت نامناسب، انعطاف‌نا پذيري در روش، مشكلات مالي، شيفتگي به مسير خطا، نامساعد بودن محيط كسب‌وكار ارايه شده است. اساسي ترين يافته‌ي متمايز اين پژوهش شناسايي نقش مسايل و مشكلات شراكت نامناسب و انعطاف‌پذيري ضعيف در شكست كسب‌وكارها است.