نگرش مدرسان زبان هاي خارجي در بكارگيري فناورياطلاعات در آموزش زبان

چكيده: آشنايي مدرسان زبان خارجي با كاربرد فناوري اطلاعات در آموزش زبان مي تواند نقش بزرگي در بهبود آموزش زبان خارجي در سطح دانشگاه هاي كشور ايفا كند. در مقاله حاضر ميزان شناخت مدرسان آموزش زبان خارجي، در استفاده از فناوري اطلاعات در رشته آموزشي خود، ديدگاه آنها نسبت به امكانات موجود در محل خدمتشان و ميزان آمادگي ذهني استادان زبان براي شركت در دوره هاي آموزش الكترونيكي با در نظر گرفتن متغيرهايي مانند سن، جنسيت، مرتبه علمي و نوع تدريس: (الكترونيكي (برخط) و سنتي) با استفاده از روش تحقيق توصيفي و پيمايشي مورد بررسي قرار گرفت. 68 نفر از مدرسان آموزش زبان هاي انگليسي، فرانسه، آلماني و فارسي به غير فارسي زبانان از 7 دانشگاه سنتي و مجازي در اين پژوهش شركت نمودند. پس از پردازش اطلاعات حاصل از پرسش نامه ها؛ مشخص شد كه اگرچه با افزايش سطح مرتبه علمي و ارتقاي مقطع تدريس مدرسان زبان، ميزان آمادگي آنها براي گذار از آموزش سنتي به آموزش الكترونيكي بيشتر بود؛ ولي اكثريت مدرسان زبان خارجي نه تنها شناخت مناسبي از كاربرد ابزارها و راهبردهاي مبتني بر فناوري رشته خود نداشتند؛ بلكه بايد تقريباً در تمام زمينه هاي وابسته به تدريس مبتني بر آموزش الكترونيكي، تعليم مي ديدند. با توجه به اهميت آشنايي مدرسان زبان با ابزارها و راهبردهاي الكترونيكي در تدريس موثر زبان خارجي، برنامه ريزي در زمينه تدوين الگويي مناسب براي تربيت مدرس آموزش زبان به شيوه الكترونيكي، در سطح كلان در كشور ضروري به نظر مي رسد.