پديد آورندگان :
فارسي، عليرضا نويسنده , , عبدلي، بهروز نويسنده , , كاوياني، اكرم نويسنده كارشناس ارشد , , كاوياني، مريم نويسنده كارشناس ارشد ,
چكيده فارسي :
چكيده
مقدمه: پژوهش حاضر، با هدف تعيين تاثير غني‌سازي ادراكي- حركتي اوليه بر رشد بعدي حركات درشت شيرخواران انجام شد.
مواد و روش‌ها: بدين منظور 15 شيرخوار 5 تا 8 ماهه سالم به صورت تصادفي از مركز شيرخوارگاه آمنه شهر تهران انتخاب شدند و به صورت همگن از نظر سني در گروه‌هاي تمرين (8 نفر، با ميانگين سني 2 ± 5/6) و شاهد (7 نفر، با ميانگين سني 2 ± 5/6) قرار گرفتند. شيرخواران گروه آزمايش به مدت 36 جلسه (3 جلسه در هفته) و هر جلسه 60 دقيقه در محيط غني‌شده ادراكي- حركتي (شامل در دسترس بودن ابزار متنوع دستكاري و جابجايي) قرار گرفتند. پس از پايان 36 جلسه، در مرحله اول اندازه‌گيري، مهارت‌هاي حركتي درشت شيرخواران با استفاده از مقياس رشد حركتي پي‌بادي ارزيابي شد. سه ماه بعد كليه شيرخواران در شرايط يكسان و عادي نگهداري شدند. در مرحله دوم، پس از گذشت اين سه ماه، مهارت‌هاي حركتي درشت شيرخواران اندازه‌گيري شد و دوباره با استفاده از مقياس رشد حركتي پي‌بادي ارزيابي شد. داده‌هاي حاصل با استفاده از آزمون تحليل واريانس عاملي مركب (زمان) 2 × (گروه) 2 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: نتايج نشان داد كه در متغير معادل سني حركات درشت، اثر اصلي گروه (5/15 = 10 و1F و 003/0 P =) و اثر اصلي مراحل اندازه‌گيري (95/56 = 10 و 1F و 001/0 P =) معني‌دار هستند. تعامل ميان گروه و مراحل اندازه‌گيري (95/1 = 10 و 1F و 19/0 P =) معني‌دار نيستند. همچنين نتايج نشان داد در متغير نمره مقياس‌بندي شده، اثر اصلي گروه (53/8 = 10 و 1F و 015/0 = P) و اثر اصلي مراحل اندازه‌گيري (6/151 = 10 و 1F و 001/0 = P) معني‌دار هستند. تعامل ميان گروه و مراحل اندازه‌گيري (66/0 = 10 و 1F و 43/0 P =) معني‌دار نيستند.
بحث: به طور كلي، نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه تجربه ادراكي- حركتي اوليه بر رشد حركات درشت بعدي شيرخواران تاثير مثبتي دارد.
كليد واژه‌ها: غني‌سازي ادراكي- حركتي، مقياس رشد حركتي پي‌بادي، رشد حركات درشت.
چكيده لاتين :
Abstract
Introduction: The purpose of this study was to investigate effect of early perceptual-motor enrichment on later gross motor development process of infants.
Materials and Methods: To do this, Fifteen 5 to 8-month-old infants participated randomly in this study. All of them were healthy and full-term. According to their age, participants were divided homogenously in two groups: training (n = 8, ages = 6.5 ± 2) and nontraining (n = 8, ages = 6.5 ± 2). Training group had 36 training sessions for an hour at a perceptual-motor enrichment environment (involve vary manipulation and locomotion tools) during 12 weeks. After ending 36 training sessions, at the first assessment stage, infant gross motor skills were evaluated by peabody motor development scale. Three months later, all infants were kept in similar and normal condition. After these three months, at the later assessment stage, infant gross motor skills were evaluated by same scale. Data were analyzed by mixed ANOA2 (group) × (stage).
Results: Results indicated, in gross motor age equivalent, main effect of group (F1, 10 = 15.5,
P = 0.003) and main effect of assessment stages (F1, 10 = 56.95, P = 0.001) was significant. Interaction between group and assessment stages (F1, 10 = 1.95, P = 0.19) was not significant. Also, results showed, in gross motor scaled score, main effect of group (F1, 10 = 8.53, P = 0.015) and main effect of assessment stages (F1, 10 = 151.60, P = 0.001) was significant. Interaction between group and assessment stages (F1, 10 = 0.66, P = 0.43) was not significant.
Conclusion: Generally, result show that training and experience has positive effect on later gross motor skills development of infant.
Keyword: Perceptual-motor enrichment, Peabody motor development scale, Gross motor development
