پديد آورندگان :
صدر نبوي، رامپور نويسنده , , حيدري بيگوند، داريوش نويسنده Heydari-Beigvand, Daryoosh , لطفعلي‌پور، محمدرضا نويسنده Lotfalipour, Mohammad Reza , صديق اورعي، غلامرضا نويسنده Sadigh-Oraei, Golamreza
چكيده فارسي :
بر اساس چهارچوب مفهومي مقاله، پس‌انداز، در اكثر حالت‌ها، خودداري از مصرف در زمان حال است. پس مطالعه مصرف و تغييرات آن براي بررسي امر پس‌انداز، مدخليت تام دارد. بنابراين، پس از چندين مرحله مصاحبه عميق و گسترده با افراد مصاحبه‌شونده درباره شيوه‌هاي مصرف و پس‌انداز و دلايل و شيوه‌هاي تصميم‌گيري‌شان و رفت و برگشت‌هاي متعدد ميان مشاهدات و تحليل‌هاي نظري و به تبع آن، ايجاد تغييرات در شيوه‌هاي مشاهده واقعيت و بعد از آن، حصول اطمينان از رسيدن به حد اشباع، به مرحله تحليل نهايي و نگارش رسيديم. مشاهدات شيوه‌مند، حاكي از اين بودند كه مصاحبه‌شوندگان معمولاً دو تا چهار "خواسته نداشته" دارند كه مهم‌ترين آن‌ها، خواسته‌اي بوده كه رفع آن بيشترين حد از "رضامندي و تثبيت و آرامش" را براي مصرف‌كننده به همراه داشته است. اين خواسته‌ها، با توجه به نظام ترجيحات مصرفي اشخاص، اولين‌ها محسوب مي‌شوند. به اين معني كه گام اول در پلكان "نظام ترجيحات" آن‌ها محسوب مي‌شود. اگر درآمد شخص افزايش يابد، بيش از نيم آن را در گام اول پس‌انداز مي‌كنند و وقتي بخواهند به مصرف اختصاص دهند، يكي از شكل‌هاي اصلي آن، "افزايش كيفيت‌هاي ناپيدا"ست. همچنين اگر درآمدهاي شخص با كاهش روبه‌رو شود، دفاع از استانداردهاي سبك مصرف، عكس‌العمل رايج در بين مصاحبه‌شوندگان بوده است. انگيزه مصاحبه‌شوندگان براي پس‌انداز كردن، ايجاد احساس توانايي و تامين خواسته‌ها بوده است. آن‌ها اين كار را از طريق ايجاد تعهد دروني و الزام بيروني و دور از دسترس نگه داشتن پول انجام مي‌دهند. الگوي تصميم‌گيري غالب براي شيوه پس‌اندازكردن، الگوي "حذف از طريق جنبه‌ها" بوده است و در اين ميان، اولويت را به ويژگي‌هاي تناسب و نفع مي‌دهند.
چكيده لاتين :
Considering the conceptual framework of the article, in its most states saving is to avoid consumption at the present time. Therefore, studying consumption and its changes bears a direct relationship with an examination of saving. Having gone through several stages of depth and intensive interview with those interviewed on their modes of consumption and saving, exploring the reasons why they decided so, and having gone back and forth between observations and theoretical analyses, and as a result, making sure in having reached the saturation point, we arrived at the final analysis and compilation of the data. The systematic observations were indicative of the fact that those interviewed tended to have between two to four unfulfilled wants. The most important among these wants was the one provision for which resulted in highest degree of satisfaction, satiability, and peace of mind, on the part of the consumer. These wants, considering the consumers’ system of preferences, constitute top priorities. In other words, at the first step on the ladder or hierarchy of the preferences those wants are considered. If the persons’ income increases, more than half of it is saved initially, and if they decide to appropriate funds to consumption, one of its main forms will be ‘to increase inconspicuous qualities’. Conversely, if persons experience a reduction in their income, ‘to defend the standards of consumption style,’ was the common reaction. The motivation to save, among respondents, was to develop ability and to provide for their wants to be actualized. They did this through internal commitment and external obligation; keeping money away, that is, from being easily accessed. The predominant pattern for decision making for saving has been the pattern ‘through omitting aspects’. In this process, priority was given to features of proportionality and profit.
