تحليل روان شناختي شخصيت هاي داستانيِ هوشنگ مرادي براساس نظريه اريكسون

Psychological Analysis of Hooshang Morādi’s Fictional Characters Based on Erikson’s Theory

در اين مقاله ابتدا رفتار شخصيت هاي داستاني هوشنگ مرادي كرماني براساس نظريه اريكسون، مورد مطالعه قرار گرفته‌است، سپس به عواملي اشاره شده كه سبب توفيق او در توصيف و عرضه شخصيت هاي مناسب گرديده‌است. از نظريه «مراحل هشتگانه زندگي» اريكسون، سن بازي، سن مدرسه، و مرحله نوجواني با ويژگي ها و رفتار شخصيت‌هاي داستان‌هاي مرادي كرماني مطابقت دارد. براساس اين نظريه، در سن بازي، كودكان ويژگي‌هايي نظير ابتكار، علاقه به حيوانات و اسباب‌بازي. در سن مدرسه، استدلال‌، احساس نياز به كسب لياقت اجتماعي، مواجه‌شدن با بحران، و در سن نوجواني، ويژگي‌هايي نظير هويت‌طلبي، همانندسازي و بحران هويت دارند. مرادي در شخصيت‌پردازي و توصيف احوال، رفتار و گفتار قهرمانان داستان‌هاي خود اين ويژگي‌ها را رعايت كرده و متناسب با رشد شخصيت كودكان و رفتار آنان، آثار خود را پديد آورده‌است.

The present article intends to find out if the novelist Hooshang Mor?di follows the pattern of character growth stages as proposed by psychologist, Erik Erikson in creating his fictional characters, and if this is the case, what factors contribute in his successful characterization. Play Age, School Age, and Adolescence are among the eight stages mentioned by Erikson which are significant in the stories of Mor?di. According to Erikson, individuals, at Play Age are initiative, and interested in animals and toys; at School Age, they are in need of logical reasoning, social capability, and facing with crisis; and in Adolescence they are concerned with search for identity, assimilation, and identity crisis. It seems that Mor?di takes into account these items while developing his characters.