ميزان شيوع اختلالهاي رفتار ايذايي در كودكان دبستاني شهر خرم آباد در سال 1384

Prevalence of Disruptive Behavior Disorders in Elementary-School Students of Khorramabad

مقدمه : اختلالات رفتار ايذايي از شايع‌ترين اختلالات روانپزشكي است كه در كودكي آغاز مي‌شود و يك معضل مهم بهداشت رواني جامعه به شمار مي‌رود. اختلالات رفتار ايذايي اثرات مخربي بر روابط اجتماعي، تحصيلي، شخصيتي و رفتاري افراد در كودكي و بزرگسالي دارد. بنابر اين بر آن شديم پژوهش حاضر را با هدف بررسي شيوع اختلالات رفتار ايذايي در دانش‌آموزان دبستاني شهر خرم‌آباد انجام دهيم. مواد و روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه Cross- Sectional است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان مشغول به ‌تحصيل سال1384 در پايه‌هاي اول تا پنجم دبستان‌هاي شهر خرم‌آباد مي‌باشد. (943N=). 16 مدرسه دولتي و غيردولتي (8 مدرسه دخـترانه، 8 مدرسه پسرانه) بصورت خوشه‌اي و چند مرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشـنامه استاندارد شده Child Symptom Inventories-4 (CSI-4) است كه ابزاري است براي غربالگري شايع‌ترين اختلالهاي روانپزشكي كودكان. پرسشنامه‌ها در ديداري جداگانه توسط والدين و معلمين تكميل گرديد. سپس نتايج توسط آمار توصيفي و آزمون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به شيوع بالاي اختلالات رفتار ايذايي و عدم توجه كافي به عواقب ناشي از اين اختلالات در گروه سني كودك و نوجوان شناسايي اين اختلالات ضروري به نظر مي‌رسد تا مداخلات لازم و به موقع صورت گيرد. يافته‌ها: از مجموع 943 نمونه، 4/21% داراي اختلال‌هاي رفتار ايذايي مي‌باشند (7/17% اختلال‌ها بي‌اعتنايي مقابله‌اي و 7/3% اختلال سلوك). اين ميـزان در پسـران دو برابر دختـران بوده است (7/28% در مقابل 4/14%). بيشترين ميزان اختلال رفتار ايذايي به ترتيب در پايه‌هاي سوم، چهـارم و پنجم و كمترين ميزان در پايه دوم بود. همچنين بـين شيوع اختلالات رفتار ايذايي با جنس (P < 0.001)، پايه تحصيلي (P = 0.02) ، سواد والدين (P = 0.005 , P = 0.006) ، شغل مادر (P = 0.03) ، ميزان درآمد ماهيانه (P=0.005) ارتباط معني داري وجود داشت. ولي بين اختلالات رفتار ايذايي با شغل پدر، وضعيت تحصيلي دانش‌آموزان و مشكلات رواني خانواده ارتباط معني‌داري وجود نداشت.

Background: Disruptive Behavior Disorder (DBD) is one of the most prevalent psychiatric disorders starting from childhood and is considered an important mental health problem of the society. DBDs may have distractive effects on the social, educational, personality, and behavioral relationships of people in their childhood and adulthood. The present research was done to determine the prevalence of Disruptive Behavior Disorders in elementary school students of Khorramabad in 2005. Materials and methods: This research was a cross-sectional study. Its statistical community includes all the students studying in grades one to five at elementary schools in Khorramabad (N = 943). Sixteen state and private schools (8 for girls and 8 for boys) were selected in a cluster and multi–stage sampling method. The standardized questionnaire of Child Symptoms Inventories (CSI-4) was used to collect data on the prevalence of children’s psychiatric disorders. The results ware analyzed using descriptive statistic and Chi-square test. Results: The total sample included 943 children. There was 21.4% DBD behavior (17.7% oppositional defiant disorder and, 3.7% conduct disorder). The number of the boys was twice as that of the girls (28.7% vs. 14.4%). The students in grade 2 showed the lowest, and those in grade 3, 4 and 5 the highest prevalence rate of DBD. There was also a significant relationship between children’s grade (P= 0.02), parent’s education (P=0.005, P=0.006), Mother’s job (P= 0.03), income (P = 0.005) and DBD. However no significant relationship between father’s job, educational level of the students and parent’s mental problems and Disruptive Behavior Disorders was found. Conclusion: Due to the high prevalence of the disorder including DBD, and lack of enough attention to their consequences in children and adolescents, it seems necessary to identify these disorders so that they may be dealt with on time.