بررسي تاثير تركيب تكنيك‌هاي واقعيت مجازي و حركت درماني همراه با محدوديت بر عملكرد اندام فوقاني كودكان مبتلا به فلج مغزي همي‌پارزي

Efficacy of combined virtual reality with constraint-induced movement therapy on upper limb function of children with hemiparetic cerebral palsy

چكيده مقدمه: فلج مغزي همي‌پارزي، آسيب بيشتر يك سمت بدن در نتيجه اختلالي غير پيش‌رونده در مغز نابالغ است. هدف اين مطالعه تعيين تاثير تركيب دو روش درماني واقعيت مجازي و حركت‌درماني همراه با محدوديت بر عملكرد اندام فوقاني كودكان مبتلا به فلج مغزي همي‌پارزي بود. مواد و روش‌ها: تعداد 32 كودك فلج مغزي همي‌پارزي از جامعه در دسترس شهر اهواز در يك مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي يك سويه كور، در 4 گروه 8 نفره بررسي شدند (گروه واقعيت مجازي، گروه حركت‌درماني همراه با محدوديت، گروه تركيبي و گروه شاهد). برنامه درماني شامل جلسات 5/1 ساعته، يك روز در ميان و به مدت 4 هفته بود. ارزيابي توسط ابزار كفايت حركتي برواينينكس- اوزرتسكي و فعاليت حركتي كودكان، قبل، بعد و 3 ماه پس از اتمام مداخلات صورت گرفت. از نرم افزار 16SPSS جهت انتخاب تصادفي نمونه‌ها و همچنين تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس در تكرار مشاهدات در سطح معني‌داري 05/0 استفاده گرديد. يافته‌ها: آناليز اطلاعات ابزارهاي ارزيابي حاكي از اختلاف معني‌دار آماري در گروه تركيبي نسبت به گروه‌هاي مجزاي درماني و شاهد بود (01/0 P < ) (ابزار كفايت حركتي Bruininks–Oseretsky: تغيير ميانگين سرعت و مهارت از 08/0 ± 15/0 به 33/0 ± 89/1 در جلسه پس از درمان بود). آناليز اطلاعات جلسه پي‌گيري ارزيابي نيز حاكي از عدم وجود تفاوت معني‌دار آماري بين جلسات پس از درمان و پي‌گيري در هر 4 گروه مطالعه بود (32/0 = P). نتيجه‎گيري: تلفيق 2 روش درماني واقعيت مجازي و حركت‌درماني همراه با محدوديت به دليل كسب مزاياي مثبت هر دو روش و اجراي آن‌ها در قالب يك برنامه درماني، مي‌تواند سبب بهبودي بيشتري در عملكرد اندام فوقاني كودكان مبتلا به فلج مغزي همي‌پارزي گردد. كليد واژه‌ها: تكنولوژي واقعيت مجازي،حركت‌درماني همراه با محدوديت، عملكرد اندام فوقاني، فلج مغزي همي‌پارزي

Abstract Introduction: Hemiparetic cerebral palsy refers to an impairment caused by non-progressive damages to premature brain which is more sever in one side of the body than the other side. The aim of the present study was to determine the effects of combining constraint-induced movement therapy (CIMT) with virtual reality (VR) on upper limb functioning of children with hemiparetic cerebral palsy. Materials and Methods: In a single blind randomized, controlled trial, 16 children with hemiparetic cerebral palsy, who were selected through a simple random sampling method in Ahvaz city, were divided into 4 groups of CIMT, VR, CIMT+VR, and controls. Subjects in experimental groups participated in one-and-half-hour therapeutic sessions which were held every other day during a four-week period. Measures were conducted pre, post and 3-month after the treatment period using Pediatrics Motor Activity Log and Bruininks-Oseretsky Test of Motor proficiency (BOTMP). Sample randomization and statistical analysis of data through analysis of variance with repeated measures were conducted via SPSS-16 software in which alpha level was set at 0.05. Results: Data analysis for measurement tools was indicative of significant difference of combined group compared to VR, CIMT, and control groups (P < 0.01) (mean amounts of BOTMP, speed and dexterity changed from 0.15 ± 0.08 to 1.89 ± 0.33 in post-test). Data analysis for follow-up session revealed the retention of results for 4 groups (P = 0.32). Conclusion: Incorporating VR and CIMT may improve upper limb functioning of children with hemiparetic cerebral palsy through combining the advantages of both protocols and implementing them in an integrated program. Keywords: Constraint-induced movement therapy, Virtual reality, Upper limb function, Hemiparetic cerebral palsy