بررسي عملكردهاي زباني در كودكان فارسي زبان مبتلا به آسيب ويژه زباني

The study of language performances of Persian children with specific language impariment

زمينه و هدف: آسيب ويژه زباني يكي از شايع‏ترين اختلالات زباني دوران رشد كودكان است كه در مطالعات زبان فارسي كمتر به آن پرداخته شده است. هدف اين پژوهش بررسي تفاوت برخي ويژگي‏هاي صرفي‏ـ‏‏نحوي گفتار و ديگر مهارت‏هاي زباني كودكان فارسي زبان مبتلا به آسيب ويژه زباني با كودكان هنجار هم سن بود. علاوه بر آن، قابليت كاربرد نسخه فارسي آزمون رشد زبان‏ـ‏3 به‏عنوان ابزاري براي شناسايي كودكان فارسي زبان مبتلا به اين اختلال مورد بررسي قرار گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي، نتايج حاصل از آزمون رشد زبان‏ـ‏3 و تحليل نمونه‏هاي گفتاري توصيفي 13 كودك 5 تا 7 ساله مبتلا به آسيب ويژه زباني با 13 كودك هنجار مورد مقايسه قرار گرفتند. يافته‏ها: يافته‏ها نشان مي‏دهد كه بين امتيازهاي گروه مبتلا به آسيب ويژه زباني و گروه شاهد در تمامي جنبه‏هاي زباني مورد بررسي آزمون رشد زبان‏ـ3 تفاوت معني‏داري وجود داشت(001/0p < )؛ كودكان مبتلا به آسيب ويژه زباني ميانگين طول گفته پايين‏تري داشتند(001/0p < ) و نسبت به همتايان سني خود، به ميزان كمتر از واژگان دستوري گفتار استفاده مي‏كردند(002/0=p). نتيجه‏گيري: همانند كودكان مبتلا به آسيب ويژه زباني در ديگر زبان‏ها، تمامي عملكردهاي زباني كودكان فارسي زبان مبتلا به اين اختلال، پايين‏تر از عملكرد مورد انتظار براي سن آنها است. به‏علاوه، به نظر مي‏رسد كه بتوان از نسخه فارسي آزمون رشد زبان‏ـ3، براي شناسايي كودكان مبتلا به آسيب ويژه زباني در زبان فارسي به نحوي كه قابل مقايسه با كودكان مبتلا در ديگر زبان‏ها باشند استفاده كرد.

Background and Aim: Specific language impairment (SLI) is one of the most prevalent developmental language disorders which is less considered in Persian researches. The aim of this study was to investigate the differences in some morpho-syntactic features of speech and other language skills between Persian children with specific language impairment and their normal age-matched peers. Moreover, the usefulness of the test of language development-3 (TOLD-3), Persian version, as a tool in identifing Persian-speaking children with this impairment, was investigated. Methods: In a case-control study, the results of the test of language development and speech samples analysis of 13 Persian-speaking children (5 to 7 years old) with specific language impairment were compared with 13 age-matched normal children. Results: The results of this study showed that there were significant differences between the scores of specific language impairment group and control group in all measured aspects of the TOLD-3 (p < 0.001); the children with specific language impairment had a shorter mean length of utterance (p < 0.001) and made less use of functional words in their speech (p=0.002) compared with their peers. Conclusion: Such as specific language impairment children in other languages, all language abilities of Persian-speaking children with specific language impairment are less than expected stage for their age. Furthermore, the Persian version of TOLD-3 is a useful assessment instrument in identifying children with specific language impairment which is comparable to the other languages.