رابطه «جوّ عاطفي خانواده و جهت‌گيري مذهبي» با «گرايش به اعتياد»

Relationship of "Affective Family Environment and Religious Orientation" with "Addiction Tendency"

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه «جوّ عاطفي خانواده و جهت‌گيري مذهبي» با «گرايش به اعتياد» در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز مي‌باشد. نمونه شامل 200 نفر (100 دختر و 100 پسر) بود كه به روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از سه پرسشنامه: «جوّ عاطفي خانواده»، «جهت‌گيري مذهبي» آلپورت و «گرايش به اعتياد» زرگر، استفاده شد. تحقيق حاضر از نوع همبستگي بود و تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه در سطح معناداري 0001/0 > p نشان داد كه؛ بين جوّ عاطفي خانواده و جهت‌گيري مذهبي با گرايش به اعتياد دانشجويان رابطه معني‌دار وجود دارد. همچنين يافته‌ها نشان دادند كه بين جوّ عاطفي خانواده، جهت‌گيري مذهبي و گرايش به اعتياد دانشجويان رابطه چندگانه وجود دارد. در عين حال تحليل رگرسيون نشان داد كه جوّ عاطفي خانواده نسبت به جهت‌گيري مذهبي، پيش‌بيني‌كننده بهتري براي متغير ملاك گرايش به اعتياد مي‌باشند.

The present paper is concerned with the relationship of "affective family environment" and "religious orientation" with "addiction tendency" among students of Islamic Azad University of Ahvaz. 200 subjects (100 male students and 100 female students) were selected using stratified random sampling technique. Three questionnaires were used for data collection: Affective Family Environment Scale, Allportʹs Religious Orientation Scale (ROS), Zargarʹs Addiction Tendency Scale. The method of the present research is of correlational type. Data analysis was performed using Pearsonʹs correlation coefficient and multi- variant regression. The results (at p < 0.0001 level) showed that there was a meaningful relationship between affective family environment and religious orientation with addition tendency. Regression also showed that affective family environment was a predictable variable for addiction tendency.