Corn and Soybean Intercropping Canopy Structure as Affected by Competition from Redroot Pigweed (Amaranthus retrofelxus L.) and Jimson Weed (Datura srtramonium L.)

با توجه به نقش تعيين كننده ميزان سطح برگ در توزيع نور در داخل كانوپي، شناخت بهتر چگونگي جذب نور بوسيله گياهان زراعي و علف‌هاي هرز، مستلزم مطالعه ساختار كانوپي مي‌باشد. به منظور بررسي اثر كشت مخلوط بر توزيع سطح برگ و ماده خشك گياهي در پروفيل كانوپي ذرت، سويا و علف هاي هرز، آزمايشي در سال 1386 در مزرعه پژوهشي دانشگاه تهران واقع در كرج به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار انجام شد. تيمار هاي آزمايشي شامل پنج سطح نسبت اختلاط دو گونه گياه زراعي ذرت (Zea mays L.) و سويا (Glycine max L.) به صورت تك‌كشتي ذرت، 75 % ذرت: 25 % سويا،50 % ذرت: 50 % سويا، 25 % ذرت: 75 % سويا و تك‌كشتي سويا بود كه در چهار سطح آلودگي علف‌هرز تاج خروس(Amaranthus retroflexus L. AMRET) و تاتوره (Datura stramonium L., DASTR) شامل: عاري از علف هرز، آلوده به تاج‌خروس در تمام فصل، آلوده به تاتوره در تمام فصل و آلودگي توام به تاج خروس و تاتوره در طول فصل كشت شدند. نتايج نشان داد در تك‌كشتي ذرت و بدون حضور علف هرز، ?36/30 از حداكثر سطح برگ گياه در لايه 120-90 سانتي‌متري تشكيل شده بود. اما هنگامي‌كه ذرت همراه با تاتوره يا هر دو گونه علف هرز رشد كرد، حداكثر سطح برگ در لايه‌هاي بالاتر تشكيل شد. در تك‌كشتي سويا بيشترين ميزان زيست توده (?66/34 از كل) در لايه 30-0 سانتي‌متري توليد شد، اما در زمان آلودگي با دو علف هرز (DASTR+AMRET) بالاترين ميزان (?97/32) در لايه 90-60 تشكيل گرديد، در اين تيمار تاتوره بيشترين ميزان زيست توده خود (?54/49) را در لايه 150-120 سانتي‌متري تشكيل داد. تك كشتي سويا ‌نتوانست با علف‌هاي هرز رقابت كند و مغلوب علف‌هاي هرز ‌شد. اين در حالي است كه كشت مخلوط سويا/ ذرت بويژه در نسبت اختلاط50:50، ‌توانست با موفقيت باعث فرونشاني علف‌هاي هرز شود. به اين ترتيب مي‌توان نتيجه‌ گرفت اثر مكملي ذرت و سويا در كشت مخلوط، زمينه استفاده بهينه از نور خورشيد براي غلبه بر علف هاي هرز و حفظ عملكرد را فراهم نموده است.

In order to determine the role of plant leaf area in radiation distribution within the canopy and a better understanding of how crops and weeds intercept light a study of the complexity of plants is necessary. The effect of intercropping on leaf area distribution and dry matter accumulation in corn, soybean and weeds canopy was studied in a field experiment at a research field of Tehran University (Karaj campus), during 2007 growing season. Treatments were arranged in a factorial experiment based on randomized complete blocks with three replications. The treatments were five different mixing ratios of corn (Zea mays L.) and soybean (Glycine max L.) including 100/0, 75/25, 50/50, 25/75 and 0/100 (corn/soybean). Crops were planted at four levels of weed infestations, including weed free, infested to redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L., AMRET), infested to jimsonweed (Datura stramonium L., DASTR) and mixed stands of both weeds species (DASTR+AMRET). Results showed that in weed free corn pure stand, 30.36% of the maximum leaf area was distributed in 90-120 cm layer, but when corn was grown with jimsonweed or infested with both weed species (DASTR+AMRET), the maximum leaf area were established in the upper layer. Soybean weed free monoculture produced 34.66% of its total biomass in the layer of 30-60 cm, but contaminated soybean with DASTR+AMRET, allocated 32.97% of its biomass in the 60-90 cm layer. In this treatment DASTR had also its maximum biomass (49.54%) in the 120-150 cm layer. Soybean canopy in monoculture couldn’t compete with weeds and was suppressed, but intercropped soybean with the corn especially in 50%: 50% mixing ratio, suppressed the weeds successfully. Therefore we can concluded that complementarily effect of corn/soybean intercropping created better condition for optimum utilization of solar radiation to successfully suppress weeds and maintain crop production.