بررسي تغييرات شاخص هاي سطح خاك در طول گراديان چرا در مناطق نيمه خشك

Investigating the changes of soil surface indices along grazing gradient in semi-arid lands

چكيده 1 به منظور شناسايي مناطق تخريب يافته، در اين پژوهش تاثير چرا بر كاركرد اكوسيستم با توجه به فاصله از آبشخور مورد بررسي قرار گرفت. در اطراف 3 آبشخور، در 8 جهت اصلي 338 پلات 4 مترمربعي مستقر شد و در هر يك از پلا تها 11 شاخص سطح خاك روش تجزيه و تحليل كاركرد اكوسيستم برآورد گرديد. سپس با استفاده از 11 شاخص سطح خاك سه ويژگي كاركردي پايداري، نفوذپذيري و چرخه مواد غذايي محاسبه شد. آزمون واريانس چندمتغيره و همبستگي نشان داد كه سه ولي با فاصله از (P < 0/ ويژگي كاركردي ياد شده با جهت هاي هشت گانه ارتباط معن يداري ندارند ( 01 به طوري كه با فاصله از آبشخور كاركرد .(P < 0/ آبشخور داراي ارتباط مثبت و معن يداري مي باشند ( 01 اكوسيستم افزايش مي يابد. نتايج آزمون دانكن نيز نشان داد، شدت چراي زياد در نزديك آبشخور، باعث به وجود آمدن يك محدوده اي بحراني به شعاع 200 متري از آبشخور شده است. واژ ههاي كليدي: شاخص هاي سطح خاك، گراديان چرا، آبشخور، كاركرد اكوسيستم

Abstract1 In this research, grazing effect on ecosystem function has been analyzed at different distances from water point to identify critical area. In 338 plots of the size 2×2 meter that were plotted in 8 main directions from 3 selected water points, 11 soil surface indices were estimated based on LFA method. Then soil stability, infiltration and nutrient cycle functional attributes have been evaluated by 11 soil surface indices. MANOVA and correlation analysis showed that functional attributes were not significant in 8 main directions (P < 0/01) but they were significant with distance from water point (P < 0/01) and ecosystem function increased with distance from water point. Duncan results showed that grazing intensity in close proximity to water point has been induced a critical area in 200 m from water point. Keywords: Soil surface indices, Grazing gradient, Water point, Ecosystem function