مقايسه تعادل ايستا و پويا در ورزشكاران رشته‌هاي مختلف

Comparison of Static and Dynamic Balance in DifferentAthleters

تعادل از اجزاي كليدي مهارت هاي حركتي براي حفظ پاسچر و اجراي مهارت هاي ورزشي پيچيده است. هدف از تحقيق حاضر، مقايسه تعادل ايستا، پويا در ورزشكاران چهار رشته ورزشي شامل ژيمناستيك، فوتبال، بسكتبال و شنا و يك گروه افراد غيرورزشكار بود. 40 زن ورزشكار با 5 سال سابقه ورزشي (10 ژيمناستيك با ميانگين سن 31/0± 50/14 سال، قد 75/7± 20/155 سانتي متر و وزن 91/3±70/49 كيلوگرم، 10 فوتباليست با ميانگين سن 47/1 ±80/22 سال، قد 12/5 ±60/160 سانتي متر، وزن 87/4 ±95/52 كيلوگرم، 10 بسكتباليست با ميانگين سن 7/10 ±60/21 سال، قد 75/6 5/165 سانتي متر و وزن 27/6±43/57 كيلوگرم و 10 شناگر با ميانگين سن 63/1± 3/23 سال، قد 46/5 ±5/163 سانتي متر و وزن 42/4± 50/55 كيلوگرم) و 10 زن غيرورزشكار (با ميانگين سن 94/0± 7/23 سال، قد 27/3± 4/161 سانتي متر و وزن 54/3± 6/54 كيلوگرم) در اين تحقيق شركت كردند. براي ارزيابي تعادل ايستا و پويا به ترتيب از آزمون هاي بس و ستاره استفاده شد. داده‌ها پس از بررسي توصيفي با استفاده از آزمون تحليل واريانس (ANOVA) در سطح 05/0 ?P تجزيه و تحليل آماري شدند. تحليل داده‌ها نشان داد در آزمون تعادل ايستا، خطا به طور معني داري در ژيمناست ها در مقايسه با افراد غيرورزشكار و شناگران و در فوتباليست ها در مقايسه با شناگران كمتر است (05/0 P?) و در آزمون تعادل پويا طول رسش به طور معني داري در ژيمناست ها در مقايسه با افراد غيرورزشكار و بسكتباليست ها و در فوتباليست ها در مقايسه با افراد غيرورزشكار بيشتر است (05/0 P?). نتايج تحقيق حاكي از آن بود كه شناگران تعادل ايستاي كمتر و بسكتباليست ها تعادل پوياي كمتري در مقايسه با دو گروه ورزشي ديگر دارند كه ممكن است يك عامل پيش بين براي اسپرين هاي مچ پا در آينده باشد. بنابراين به مربيان و پزشكياران ورزشي پيشنهاد مي شود برنامه‌هاي غربالگري (screening) منظم را با استفاده از آزمون هاي تعادلي بس و ستاره انجام دهند و تعادل ورزشكاران را ارزيابي و افرادي را كه به ضعف تعادل دچارند شناسايي كنند.

Balance is a key component of motor skills ranging from maintaining posture to executing complex sport skills. The aim of this study was to compare static and dynamic balance in athletes of gymnastic, soccer, basketball, swimming and nonathletes. 40 female athletes with five years of athletic experience ( gymnasts: n=10, age 14.50±0.31 years, height 155.20±7.75 cm, mass 49.70±3.91 kg, soccer players: n=10, age 22.80±1.45 years, height 160.60±5.12cm, mass 52.95±4.87kg, basketball players: n=10, age 21.60±1.07 years, height 165.5± 6.75 cm, mass 57.43±6.27 kg), swimmers: n=10, age 23.30±1.63 years, height 163.5±5.46 cm, mass 55.50±4.42 kg) and 10 female non-athletes (n = 10, age 23.70±0.94 years, height 161.40±3.27 cm, mass 54.60±3.54 kg and without athletic experience) participated in this study. Static balance was assessed using the balance error scoring system (BESS) and dynamic balance was assessed using the star excursion balance test (SEBT). Data were analyzed by ANOVA test (p?0.05). BESS error scores for the gymnastics group were significantly lower than the swimming group and nonathlete group. These scores in the soccer group were lower than swimming group (p?0.05). Star excursion balance test scores were higher in the gymnastics group than the basketball group and non-athlete group and in the soccer group than nonathlete group (p?0.05). It was observed that swimmers enjoyed lower static balance and basketball players enjoyed lower dynamic balance; this may be a strong predictor of future ankle sprains. Therefore, athletic trainers and coaches are advised to perform regular screening programs using balance test of BESS and SEBT, and to assess the athletes’ balance so that they can recognize those with poor balance.