مفهوم و جايگاه اعمال حقوقي الكترونيكي و شرايط انعقاد آن

A Survey on the Position of Electronic Contracts and the Circumstances for Ratifications

قانون تجارت الكترونيكي در سال 1382 به تصويب رسيد و به اين ترتيب، تجارت به روش الكترونيكي براي نخستين بار در سطح ملي به رسميت شناخته شد. از محوري ترين مباحث در حقوق تجارت، بحث قراردادها مي باشد كه با پيدايش تجارت الكترونيكي، با شيوه جديدي از قراردادها مواجه خواهيم بود كه «قراردادهاي الكترونيكي» مي باشند. آيا قراردادهاي الكترونيكي را مي توان همانند قراردادهاي سنتي و غيرالكترونيكي منعقد كرد؟ در اين مقاله با بررسي مفهوم و جايگاه اعمال حقوقي الكترونيكي و اسباب و شرايط انعقاد قراردادهاي الكترونيكي، خواهيم ديد كه در نحوه شكل گيري و انعقاد اين دو دسته از قراردادها تفاوت بارزي وجود دارد، هر چند از رهگذر آثار، احكام و ماهيت، هيچ تفاوتي با قراردادهاي سنتي ندارند.

The Electronic Business Act approved in 2003, recognized the virtual business (electronic) at the national level in Islamic Republic of Iran for the first time. Contracts are of the most important subjects in Business Act. So, we are to face with new methods of contracts called electronic contracts. Faced with this practice, we pose the question: Is it possible to ratify an electronic contract in the same way as a non-electronic and traditional contract? These two classes of contracts do not have a basic difference from the respect of effects, sentences, and natures; however, they have significant distinctions from the respect of formation method and ratification.