مردم‌سالاري مهدوي

the Mahdist Democracy

بحث درباره دموكراسي و قابليت انطباق آن در جوامع اسلامي با بستر شريعت، از هنگام آشنايي مسلمانان با آراي افلاطون و ارسطو آغاز شده است. در دوران معاصر نيز بررسي نگرش شيعي در باب طرح نسبت ميان حكومت مهدوي و مردم‌سالاري و نقش مردم در اين حكومت، توجه بسياري از انديشه‌‌ورزان را به خود جلب كرده است. نظريه دموكراسي در طول قريب به سه هزار سال تاريخ انديشه سياسي طراحي شده، اما گستردگي و مبهم بودن معنا، اصول و اركان آن، يافتن ارتباط دكترين مهدويت و دموكراسي را پيچيده ساخته است. اين نوشتار، به جاي طرح دغدغه فكري سازگاري يا ناسازگاري مهدويت و دموكراسي، به كندوكاو درباره تاثير مردم در حكومت مهدوي بپردازد و بيان نمايد كه نهضت مقدس مهدوي، انقلابي فراگير و جهاني با بسيج توده‌اي است كه مردم با بيعت گسترده خود آن را مي‌پذيرند و در تثبيت اين حكومت از طريق مكانيسم‌هاي خاص ديني، نقش اساسي ايفا مي‌كنند.

The subject of ‘democracy’ with its capacity to conform to the national customs in Islamic societies has had the precedence of familiarity of Muslims with Plato’s and Aristotle’s opinions since a very ling time ago. In the contemporary period too, the Shiites looking into ‘democracy’ for indicating its relation and its proportion to the Mahdist government has attracted the attention of many thinkers to the issue. The theory of ‘democracy’ was designed and introduced almost 3000 years ago as a political thought which spread everywhere. But due to its wide sense and ambiguity of meaning its principles and bases have all made it difficult for many people to find the relation between democracy and the doctrine of Mahdism. Now, this article has dealt with the role of people in a government called “Mahdist Government”. It Has tried to clarify any compatibilities or incompatibilities between democracy and Mahdism to remove apprehension. The sacred movement of Mahdism will be an overwhelming global revolution to mobilize everyone to swear allegiance and promise loyalty with Imam Mahdi(PBuH). This government will function by using its special mechanisms to stabilize a universal policy.