بررسي ميزان جيوه در چهار عضو (طحال،كليه، باله و عضله) كوسه ماهي چانه سفيد (Carcharhinus dussumieri) درسواحل استان بوشهر

Surveying mercury rate in four organs (spleen, kidney, wing and muscle) of Persian gulf white chin shark (Carcharhinus dussumieri)

در اين تحقيق ميزان جيوه در اندام‌هاي مختلف كوسه ماهي چانه سفيد (Carcharhinus dussumieri) در خليج‌فارس اندازه‌گيري شد. اين سنجش در سه ايستگاه بوشهر، دير و گناوه در تابستان سال 1383 انجام گرفت. سطح آلودگي در چهار عضو، كليه، طحال، باله‌ها (دمي و پشتي) و عضله مورد سنجش قرار گرفت. تعداد تكرارها در اين آزمايش 9 عدد در هر ايستگاه در نظر گرفته شد. طبق اطلاعات به‌دست آمده، اگر چه سه ايستگاه داراي اختلافاتي از نظر ميزان آلودگي بودند، اما اين اختلاف از لحاظ آماري معني‌دار نبود. با بررسي ديگري كه در زمينه ارتباط بين شدت آلودگي و طول ماهيان انجام گرفت، مشخص شد كه اين ارتباط كاملاً معني‌دار بوده، به اين ‌معني كه با افزايش طول، شدت آلودگي نيز افزايش مي‌يابد. اين تجزيه و تحليل آماري از طريق آزمون ضريب همبستگي و نيز آزمون T-student انجام گرفت كه منجر به نتايج فوق گرديد. از جمله نتايج ديگري كه طي اين تحقيق به‌دست آمد تعيين بار آلودگي اين منابع آبزي از نظر تجمع جيوه كل در اندام‌هاي آنها بود. با توجه به داده‌هاي به‌دست آمده، حداكثر آن در يك نمونه كليه با ميزاني حدود ppb 8834 و كمترين ميزان آن در نمونه باله با ميزاني حدود ppb 255 بود. با اين وجود ميانگين ميزان جيوه در اندام‌هاي مختلف به‌ترتيب، در عضله داراي ميانگين 633/1338، در كليه 012/1089، در طحال 965/1149 و در باله ppb 8513/705 اندازه‌گيري شد. با توجه به نتايج به‌دست آمده مشخص مي‌گردد كه به‌جز در يك مورد يعني باله‌ها در بقيه موارد ميزان جيوه بيش از استانداردهاي تعيين شده از طريق سازمان‌هاي بين‌المللي مانند WHO و FAO بود.

In this research we measured the rate of mercury in different organs of white chin shark (Carcharhinus dussumieri) in the Persian Gulf. This took place in three stations: Bushehr, Dayyer and Gonaveh. The pollution level was in four organs kidney, spleen, wings (caudal and dorsal) and muscle. The iteration numbers in this experiment was nine in each station. According to the data obtained, although three stations had discrepancies in pollution, it was not statistically significant. With another survey that took place on the relationship between pollution intensity and fish length, we concluded that this relationship was completely significant, it means that when length increases, pollution intensity increases, too. This statistical analysis took place via correlation coefficient test and also T-student test that yielded the above results. Another result obtained was measuring the pollution load of these aquatic resources in relation to mercury intensity in their organs. Its maximum was in a kidney sample 8834 ppb and its minimum in wing sample 255 ppb. Anyway the average of mercury rate in different organs was: muscle 1338.633; kidney 1089.012; spleen 1149.965; wing 705.8513 ppb. The results show, except for the wings, the mercury rate in the rest of the organs was higher than the standards of international organizations like FAO and WHO.