يك ساخت تشبيهي نويافته برپايه سبك تصويرآفريني قصايد خاقاني

“A newly- found simile structure based on imaging style in odes of Khaghani”

مقاله حاضر به تحليل يكي از ساختهاي فراموش شده و برجسته تشبيهي در ادب و بلاغت پارسي ميپردازد. در اين پژوهش ويژگيهاي تصويري و زباني، كاركرد هاي هنري و زيبايي-شناختي، پيشينه و سير تحول، دليل عدم احصاي اين ساخت و نيز چگونگي تجلّي آن در كتابهاي بلاغت، مورد تحقيق و تحليل قرار گرفته است. با توجه به اينكه اين نوع تشبيه تاكنون ناشناخته بوده ، عجالتاً عنوان «تشبيه وصفي» براي آن برگزيده شده است. تشبيه وصفي داراي ساختهاي متنوع و كاركردهاي هنري برجسته اي است كه خود بر گستره كاربرد آن مي افزايد. از آنجا كه نقطه كمال و اوج لطافت تشبيه وصفي در شعر خاقاني است، اين جستار برپايه قصايد او انجام گرفته است.

The present paper deals with analysis on one of the forgotten and outstanding structures of simile in Persian literature and rhetoric. In this study, we have explored into visual and lingual characteristics, artistic and aesthetic applications, history and development trend, reason for lack of attention to this literary structure and way of its representation has been analyzed within rhetoric books. With respect to this fact that such type of simile has been yet unknown so currently title of “Adjectival Simile” has been selected for this type. Adjectival simile has several structures and outstanding artistic applications, which may increase its application extent. Whereas adjectival simile is the acme of wholeness and pleasure in Khaghani’s verse so the present survey has been carried out based on his odes.