روند شيوع چاقي و چاقي شكمي در بزرگسالان شهر تهران (87 – 1378)

Trends of obesity and abdominal obesity in Tehranian adults (1999-2008)

سابقه و هدف: چاقي يكي از عوامل اصلي بيماريهاي غير مسري است كه روند رو به رشدي دارد. اين مطالعه با هدف سنجش روند شيوع چاقي و چاقي شكمي در بزرگسالان تهراني طي دوره زماني متوسط 6/6 ساله انجام شد. مواد و روشها: در يك مطالعه آينده‌نگر، قد و وزن 4402 نفر از افراد 20 سال به بالاي شركت كننده در مطالعه قند و ليپيد تهران طي سالهاي 1378 تا 1380 (فاز 1) و مجدداً طي سالهاي 1381 تا 1384 (فاز 2) و سالهاي 1385 تا 1387 (فاز 3) اندازه‌گيري شد. معيارهاي تعريف شده براي چاقي، نمايه توده بدني بيشتر و مساوي 30 و براي چاقي شكمي، محيط دور كمر ? 94 سانتي‌متر در مردان و ?80 سانتي‌متر در زنان در نظر گرفته شد. افراد مورد مطالعه بر اساس سن و جنس، گروه‌بندي شدند و طي 6/6 سال پيگيري، شيوع چاقي و چاقي شكمي در آنها مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: شيوع چاقي در فازهاي 1، 2 و 3 در مردان به ترتيب 8/15%، 6/16% و 1/21% و در زنان 5/31%، 7/37% و 6/38% بود (001/0P < ). شيوع چاقي شكمي در سه فاز ذكر شده، به ترتيب در مردان 5/36%، 2/57% و 3/63% و در زنان 7/76% ، 8/83% و 6/83% بود (001/0 > P). در مقايسه با فاز 1، مردان سنين 29- 20 سال در فاز 3 بيشترين ميزان افزايش چاقي و چاقي شكمي را داشتند (به ترتيب 3/3و 2/2 برابر). در هر دو جنس در فازهاي 1 و 2 روند رو به رشد چاقي مشاهده شد، در حاليكه در فازهاي 2 و 3 اين روند در مردان ديده شد، اما در زنان مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: اين مطالعه خطر افزايش شيوع چاقي و چاقي شكمي را در هر دو جنس بويژه در مردان جوان نشان مي‌دهد و ما را به آموزش به مردم در رابطه با اصلاح شيوه زندگي در يك حركت فوري فرا مي‌خواند.

Background and Aim: Treatment of low-grade glioma (LLG) is one of the problems of neurosurgeon. According to reports, treatment of LGG tumors has been successful with stereotactic brachytherapy (SBT with temporary 125Iodine seeds). Due to the lack of reported experience in our country in this regard, this study was conducted on patients treated in Shohada-Tajrish Hospital between 2004 and 2011. Materials and Methods: This case series was conducted on consecutive patients with diagnosed LGG tumors treated with SBT (125Iodine seeds). Patients follow-up were at least 6 months. Survival of patients was assessed with the Kaplan-Meier method. Results: During the study period 8 patients (7 male and 1 female) with a mean age of 31.1±10.6 y were treated. One patient died due to respiratory and cardiac problems. The overall survival was 42% and 7 patients were alive by the last follow-up. ‍Conclusion: It seems using SBT (temporary 125Iodine seeds) in the treatment of LGG tumors is acceptable. It is recommended to compare the efficacy of this method in newly diagnosed patients compared with those who did not respond to the previous treatments.