تعيين فراواني باكتري هاي وروتوكسيژنيك اشريشياكلي در مدفوع گاو در شهر كرمان

Determination of frequency of verotoxigenic Escherichia coli isolated from bovine feces in Kerman

اشريشياكلي توليدكننده توكسين مشابه شيگا (STEC) (وروتوكسيژنيك) در سال هاي اخير به عنوان مهمترين گروه از پاتوژن هاي مواد غذايي مطرح شده است. اصلي ترين جايگاه اين باكتري ها در طبيعت، روده گاو است كه از اين طريق سبب آلوده شدن مواد غذايي با منشا گاو مي شود. هدف از انجام اين مطالعه جداسازي و تشخيص فراواني سويه هاي STEC با روش كشت اختصاصي و multiplex PCR در مدفوع گاوهاي شهر كرمان بود. در اين مطالعه تعداد 142 نمونه مدفوع گاو از كشتارگاه كرمان جمع آوري شد و پس از غني سازي در محيط (mTSB (modified Tripticase Soy Broth جدايه هاي اشريشياكلي از نظر ژن هاي بيماريزايي stx1,2 با روش M –PCR ارزيابي شدند. با انجام آزمايش هاي فوق يك جدايه (%7/0) STEC O157 حامل ژن stx2 و يك جدايه (%7/0) O157 E. coli غير توكسيژنيك از نمونه هاي مدفوع گاو جدا شد؛ همچنين با انجام روش d M –PCR بر روي تمامي مدفوع غني شده در محيط m-TSB، 5 نمونه (%5/3) STEC non – O157 تشخيص داده شد. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه در ناحيه جغرافيايي مورد بررسي، سروتيپ هاي غير O157 وروتوكسيژنيك نسبت به سروتيپ O157 وروتوكسيژنيك غالب تر است. بنابراين جهت شناسايي سويه هاي وروتوكسيژنيك در اين منطقه، روش هاي باكتريولوژيك كه تنها اساس آنها تكيه بر خصوصيات بيوشيميايي سروتيپ O157 است، براي تشخيص سروتييپ O157 كافي نبوده و براي شناسايي سويه هاي وروتوكسيژنيك به روش هاي مولكولي مانند M–PCR نياز است.

Nowadays, Shiga- like toxin ? producing Escherichia coli (STEC), verotoxin ? producing E. coli (VTEC), are the most important emerged group of food borne pathogens. Cattle, especially young animals, have been implicated as a principal reservoir of STEC. Foods of bovine origin are the major of the infection. The aim of this study was to genotype the O157 VTEC from bovine feces in Kerman city. A total of 142 cattle?s fecal samples were collected from Kerman?s abattoir. All samples were Grew in m TSB and were plated on chrom agar O157, phenol red agar base with sorbitol, and cultured on differential medium for diagnostic of E. coli. The isolates suspicions to O157 were typed with monoclonal antibody again serotype O157. These isolates and feces samples grown in m TSB, were also tested with M-PCR for detection of stx1, 2 genes. One VTEC O157 (0.7%) carrying stx2 and one non- verotoxigenic E. coli O157 (0.7%) were isolated from feces, also !ve VTEC strains belong to serotypes other than O157 (3.5%) (two isolates carrying stx1, 2 and three samples carrying stx1 ) were separated from feces which grown in m TSB using d M-PCR. The results of this study showed that the frequency of total of STEC is 3.5% and serotypes other than O157 have higher prevalence. Therefore for the identi!cation of enterohemorrhagic serotypes, bacteriological tests are not satisfactory and molecular tests such as M-PCR are needed for the identi!cation of all serotypes.