رابطه بين ميزان شيوع آسيب هاي ورزشي و آمادگي رواني دانشجويان دختر و پسر در دهمين المپياد ورزشي دانشجويان كشور

The Relationship between Prevalence of Injuries and Mentat Preparation of Male and Female Athletes Participating in 10 National University Sport Olympiad

هدف از اين تحقيق بررسي تاثير آمادگي رواني ورزشكاران شركت كننده در دهمين المپياد ورزشي دانشجويان سراسر كشور بر ميزان بروز آسيب هاي ورزشي در آنان بود. بدين منظور 375 نفر از اين افراد در دو گروه دختر (178 نفر) و پسر (197 نفر) در اين پژوهش شركت كردند. آزمودني ها از هفت رشته ورزشي انتخاب شدند كه در دو دسته رشته هاي تيمي و انفرادي قرار گرفتند. اطلاعات تحقيق از طريق فرم گزارشي آسيب هاي ورزشي و پرسشنامه آمادگي رواني OMSAT-3 جمع آوري شد. از روش هاي آمار توصيفي (مانند ميانگين و انحراف استاندارد) و آزمون ضريب همبستگي پيرسون در سطح اطمينان 95 درصد براي تحليل داده ها استفاده شد. بررسي تفاوت هاي جنسيتي در متغيرهاي تحقيق نشان داد كه بيشترين ميزان بروز آسيب در ورزشكاران دختر در اندام تحتاني بود درحالي كه در ورزشكاران پسر اندام فوقاني بيشترين شيوع آسيب ديدگي را داشت. ضمن اينكه ورزشكاران دختر و پسر در سه دسته مهارت هاي رواني تفاوت زيادي با يكديگر نداشتند. نتايج نشان داد كه در ورزشكاران دختر بين مهارت هاي شناختي و ميزان بروز آسيب در اندام تحتاني ارتباط معكوس و معني داري وجود داشت (015/0=r). همچنين بين مهارت هاي شناختي و ميزان شيوع آسيب ها در استخوان ها و مفاصل ارتباط معكوس و معني داري مشاهده شد (003/0=r و 046/0=r). اما در ورزشكاران پسر ارتباط معني داري بين مهارت هاي رواني و آسيب در اندام ها و بخش هاي مختلف بدن وجود نداشت. در مجموع يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه برخورداري از سطح بالايي از مهارت هاي شناختي (مانند طرح مسابقه) به ورزشكاران كمك مي كند تا بهتر بتوانند با موقعيت هاي مختلفي كه در ورزش اتفاق مي افتد كنار بيايند. اين پديده مي تواند در كاهش بروز آسيب هاي ورزشي نقش مهمي داشته باشد. بنابراين به مربيان و متخصصان ورزش جوانان توصيه مي شود تلاش كنند تا مهارت هاي شناختي را در ورزشكاران جوان ارتقا دهند تا از اين طريق احتمال بروز آسيب هاي ورزشي را در آنها كاهش دهند. به طور كلي نتايج اين تحقيق از جنبه هاي مختلف مدل آسيب- استرس حمايت مي كند.

The aim of this study was to investigate the effect of mental preparation of athletes participating in 10th University Sport Olympiad on the prevalence of sport injuries. For this purpose, 375 athletes in two groups of girls (n=178) and boys (n=197) participated in this study. Participants were selected from seven sport fields which were divided into team sports and individual sports. Data were collected by sport injuries report form and Ottawa Mental Skills Assessment Tool (OMSAT-3). Descriptive statistics (such as mean and standard deviation) and Pearson correlation coefficient were used to analyze the data at %95 significance level. The results showed that most injuries occurred in lower extremities of the girls while most injuries occurred in upper extremities of the boys. Moreover, girls and boys were not significantly different in the three subscales of mental skills. The results showed a reverse and significant relationship between cognitive skills and occurrence of injuries in female athletes’ lower extremities (r=0.015). Also, there was a reverse and significant relationship between cognitive skills and occurrence of injuries in bones and joints (r=0.003 and r=0.046). There was no significant relationship between mental skills and occurrence of injuries in male athletes. In summary, findings of this study demonstrated that high levels of cognitive skills (such as competition planning) help athletes to more easily deal with different sport occasions. This can play an important role in decreasing the occurrence of sport injuries. Therefore, coaches and specialists in youth sport are recommended to improve cognitive skills in young athletes so that sport injuries can decrease. Overall, findings of this study supported different aspects of injury- stress model.