بررسي برخي مشكلات رفتاري ناشي از تنبيه بدني توسط والدين دركودكان دبستاني

A Survey of Some Behavioral Disorders Due to Parental Corporal Punishment in School Age Children

مقدمه: طرز رفتاربزرگسالان اثر عميقي بر شخصيت كودكان و عادات كسب شده توسط آنها دارد. تنبيه بدني به معناي استفاده از نيروي فيزيكي جهت ايجاد درد بدون صدمه، به منظور تربيت (تصحيح يا كنترل رفتار) كودك مي باشد. تنبيه بدني يك نوع كودك آزاري و شايع ترين نوع خشونت در خانواده است كه موجب نقض حقوق كودك مي شود. تنبيه بدني داراي اثرات مخرب كوتاه و بلند مدت بر جسم و روح كودك مي باشد. هدف از اين پژوهش تعيين برخي مشكلات رفتاري در كودكاني كه توسط والدين تنبيه بدني مي شوند و مقايسه آنها با كودكاني كه توسط والدين تنبيه بدني نمي شوند، مي باشد. يافته‌ها: نتايج نشان داد نحوه تنبيه در 6/92% سيلي زدن به صورت كودك بود. بين دو گروه از نظر تحصيلات مادر (001/0=p) و شغل مادر (004/0=p)، رتبه تولد كودك (05/0P < )، پرخاشگري عملي (001/0P < )، پرخاشگري كلامي (001/0P < )، گوشه گيري (05/0P < ) و همكاري((001/0P < ) تفاوت آماري معني داري به دست آمد. ? بحث و نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد مادران خانه دار و داراي سطح تحصيلات پايين تر بيشتر از تنبيه بدني استفاده مي كنند و مشكلات رفتاري مثل پرخاشگري عملي و كلامي، گوشه گيري و عدم همكاري در كودكاني كه توسط والدين تنبيه مي شدند نسبت به آنها كه تنبيه نمي شدند به طور معني داري بيشتر بود. آموزش اثرات بد تنبيه بدني بر جسم و روح كودك به والدين و نيز آموزش روشهاي تربيتي مثبت به آنها مي تواند در كاهش استفاده از تنبيه بدني به عنوان يك روش تربيتي موثر باشد. پرستاران كودك و بهداشت جامعه در صورت داشتن مهارت و اطلاعات لازم مي توانند در اين زمينه نقش بسيار موثري ايفا كنند. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر مطالعه اي توصيفي- تحليلي است كه روي240 كودك 12-7 ساله مشغول به تحصيل در مدارس ابتدايي خرم آباد در سال تحصيلي 84-1383 انجام شد. نمونه ها در دو گروه 120 نفري مورد (توسط والدين تنبيه بدني مي شدند) و شاهد (توسط والدين تنبيه بدني نمي شدند) به روش تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه اي شامل 3 قسمت بود. بخش اول مشخصات فردي، بخش دوم سوالاتي در مورد تنبيه بدني كودكان و بخش سوم شامل 20 سوال در ارتباط با مشكلات رفتاري پرخاشگري عملي، پرخاشگري كلامي، گوشه گيري و همكاري كودك در مدرسه بود. روش جمع آوري اطلاعات مصاحبه با كودك و معلم و مطالعه پرونده كودك درمدرسه بود. اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS ver. 11 مورد بررسي و تجزيه تحليل قرارگرفت.

Background: Family has an important role on childrenʹs personality and preparing them for future. Corporal punishment involves the application of some forms of physical pain in response to undesirable behavior for the purpose of correction or control of the childʹs behavior. Corporal punishment constitutes a human-rights violation and has physical and mental health consequences for children. Materials and methods: This survey was conducted to detect and compare some behavioral disorders due to parental corporal punishment in school age children. This case-control trial deals with 240, primary school children aged 7-12 years old. These subjects were selected through cluster randomized sampling in Korramabad and divided into two (case and control) groups. Instruments for measuring data consisted of three components: 1) a questionnaire on demographic information, 2) a questionnaire on corporal punishment and, 3) a rating scale about behavioral disorder such as verbal and behavioral aggression, withdrawal, and cooperation in school. Data were analyzed by SPSS ver11. Results: Results indicated that in 92.6% of cases the corporal punishment method was slapping. Significant differences were found between the two groups in terms of motherʹs educational level (p=0.001), motherʹs job (p=0.004), motherʹs child-birth number (p=0.024), verbal aggression (p=0.001), behavioral aggression (p=0.001), withdrawal (p=0.05), and cooperation (p=0.001). Conclusion: Results indicated that housekeeper mothers and mothers with low educational level use more corporal punishment and behavioral disorders were more in school age children who had suffered parental corporal punishment. Based on the results of this study, educating parents and families about results of corporal punishment in young children is suggested. Public health actions including training programs on alternative methods of discipline are also suggested.