تاثير الگوي اصلاح شده حركت‌درماني با محدوديت اجباري بر كاركرد دستي كودكان دچار فلج مغزي نيمه بدن بر مبناي سطوح International classification of functioning (ICF)

Effectiveness of ICF-based modified constraint induced movement therapy on hand functions in children with hemiplegic cerebral palsy

چكيده مقدمه: از ديدگاه طبقه‌بندي بين‌المللي كاركرد، ناتواني و سلامت (International classification of functioning, disability and health يا ICF)، فلج مغزي با نقص‌هاي ساختار و كاركرد بدني، محدوديت قابل توجه در فعاليت‌ها و مشاركت در نقش‌هاي اجتماعي همراه است. هدف اين پژوهش بررسي تاثير روش اصلاح شده حركت‌درماني با محدوديت اجباري بر اساس سطوح ICF بوده است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش با طرح كارآزمايي كنترل شده تصادفي (يك‌سو كور و طرح دو عاملي)، بر روي 28 شركت كننده كه بر اساس ملاك‌هاي ورود و كنارگذاري در دو گروه حركت‌درماني با محدوديت اجباري و گروه شاهد قرار گرفتند، انجام شد. مداخله در گروه حركت‌درماني با محدوديت اجباري به صورت 6 ساعت در روز، در طي 10 روز انجام شد. گروه شاهد از درمان رايج كاردرماني استفاده مي‌كردند. به منظور مقايسه بين دو گروه از آزمون Independent-samples t test براي اختلاف نمرات و براي بررسي تاثير هر روش از آزمون Paired-samples t test استفاده شد. يافته‌ها: بر اساس سطوح ICF در سطح ساختار و كاركرد بدني در متغيرهاي تون عضلاني شانه، دامنه حركتي غير فعالانه مچ دست و ساعد بين دو گروه اختلاف معني‌داري ديده شد (05/0 > P). همچنين در سطوح فعاليت و مشاركت نيز تفاوت‌هايي در متغيرهاي چيره‌دستي، هماهنگي دوطرفه، هماهنگي اندام فوقاني و ادراك والدين (فراواني و كيفيت) ديده شد. نتيجه‎گيري: از يافته‌هاي پ‍ژوهش حاضر مي‌توان نتيجه‌گيري نمود كه حركت‌درماني با محدوديت اجباري نسبت به سطح كاركرد و ساختار بدني بر سطوح فعاليت و مشاركت تاثير مطلوب‌تري داشته است. اين موضوع ممكن است به عواملي نظير تكليف مدار بودن روش، طول دوره و انگيزش مرتبط باشد. اين مساله حاكي از آن است كه حركت‌درماني با محدوديت اجباري در مقايسه با برخي روش‌ها ( روش‌هاي فرايند مدار) تاثير بهنگام‌‌تري بر عملكرد روزمره و كيفيت زندگي كودكان به جاي مي‌گذارد. كليد واژه‌ها: حركت‌درماني با محدوديت اجباري، فلج مغزي، كاركرد دستي

Abstract Introduction: According to International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF), children with Cerebral palsy may have considerable impairments and limitations in all levels of body structure and functioning, activity, and participation in social roles. The purpose of this study was to evaluate the efficacy of adapted constraint induced movement therapy (CIMT) on outcome measurements based on ICF levels. Materials and Methods: In a single-blinded randomized controlled trial, 28 participants who met preset inclusion and exclusion criteria were divided into two groups: CIMT and the controls. Subjects in CIMT group were provided with the intervention for 10 out of 12 consecutive days and another group received routine occupational therapy services. Independent-sample t test and paired-sample t test were used for statistical analysis of data. Results: At ICF level of body structure and function, significant differences in shoulder muscle tone and forearm and wrist passive range of motion (PROM) were found between the two studied groups. At activity and participation levels, similar differences were also indicated in dexterity, bilateral coordination, bimanual coordination and Caregiver Functional Use Survey (how well & how frequently) (P < 0.05). Conclusion: Implementing the adapted constraint induced movement therapy protocol through a child-friendly approach was proved to improve hand functions and activities of daily living. Keywords: Constraint induced movement therapy, Cerebral palsy, Hand function