تعيين فراواني انواع خطاهاي توليد جبراني در كودكان 7-3 ساله مبتلا به شكاف كام

Prevalence of compensatory misarticulation errors in children with cleft lip/palate

چكيده مقدمه: شكاف كام و لب يكي از اختلالات ساختماني است كه بر وضوح گفتار تاثير مي‌گذارد و عملكرد ارتباطي را مختل مي‌سازد. در كودكان مبتلا به شكاف كام اغلب بي‌كفايتي دريچه كامي- حلقي و به دنبال آن خطاهاي توليد جبراني انتظار مي‌رود. در اين پژوهش سعي شد كه در زمينه درصد فراواني انواع خطاهاي توليد جبراني در سنين پيش‌دبستاني اطلاعاتي فراهم شود تا شايد زمينه‌اي براي مطالعات بيشتر در اين حيطه به وجود آيد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي- مقطعي بود. با توجه به كل نمونه‌هاي در دسترس، تعداد 31 كودك دچار شكاف كام 7-3 ساله از كلينيك‌هاي گفتاردرماني شهر اصفهان انتخاب گرديد. سپس با استفاده از تست توليدي رايج در پرونده‌هاي توليد و تشديد، از آزمون تكرار كلمه براي مشخص كردن نوع خطاي توليد جبراني استفاده شد. صداي كودك در حين ارزيابي با ضبط صوت ضبط گرديد. سپس خطاها با شنيدن مجدد صداي كودك و اتفاق نظر كليه آزمون‌گران ثبت شد. اطلاعات به دست آمده توسط نرم‌افزار 13SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: درصد فراواني خطاي توليد جبراني انسدادي چاكنايي در جمعيت مورد مطالعه برابر 1/58 درصد، خطاي انسدادي حلقي برابر 4/48 درصد، خطاي سايشي حلقي برابر 3/61 درصد، خطاي مركب حلقي برابر با 7/38 درصد، خطاي سايشي خيشومي خلفي برابر با 6/22 درصد و خطاي انسداد خلفي مياني كام برابر 2/74 درصد به دست آمد. نتيجه‎گيري: در اين تحقيق درصد فراواني انواع خطاهاي توليد جبراني به دست آمد كه با تعدادي از نتايج پژوهش‌هاي خارجي متفاوت بود. اين مساله شايد به تفاوت در تعداد نمونه‌ها، گروه‌هاي سني و طبقه‌بندي اين خطاها در تحقيقات مختلف مربوط مي‌شود. كليد واژه‌ها: شكاف كام، خطاي توليد جبراني، اختلالات توليدي

Abstract Introduction: Cleft lip and/or cleft palate comprise a group of the structural disorders that can affect speech intelligibility and communicative functions. Velopharyngeal insufficiency and compensatory misarticulations (CMAs) are considered as common problems among children with Cleft lip/ palate. This research aimed at determining the prevalence of compensatory misarticulations in preschoolers in order to establish a foundation for future studies on the subject. Materials and Methods: In a cross-sectional descriptive study, 31 affected children with an age range of 3 to 7 years were recruited from speech therapy clinics of Isfahan-Iran according to entrance criteria. To determine frequent CMA types, a word- repeating task was used. The task’s items were selected from an articulation test that has been frequently used in speech therapy clinics. All voice samples were tape-recorded and then errors were transcribed by repeated listening to the samples. Data were statistically analyzed via SPSS software. Results: The prevalence of compensatory errors (in percent) in the studied population are as follows: glottal stop: 58.1%; pharyngeal stop: 48.4%; pharyngeal fricative: 61.3%; pharyngeal affricative: 38.7%; posterior nasal fricative: 22.6%; and mid-dorsum palatal stop: 74.2%. Conclusion: The prevalence of compensatory misarticulations, as obtained in this study, was somehow different from that of the other studies. This may be due to the difference in number of samples, age groups and the different methods of categorizing articulatory errors in those researches. Keywords: Cleft palate, Compensatory misarticulation, Articulation disorder