تاثير استفاده از كفي‌هاي طبي در ميزان مصرف انرژي افراد دچار صافي كف پا طي راه رفتن

The impact of foot insole on the energy consumption of flat foot subjects during walking

چكيده مقدمه: كاهش ارتفاع قوس طولي داخلي پا تحت عنوان صافي كف پا خوانده مي‌شود. تحقيقات بسياري پيرامون اثبات تاثير صافي كف پا بر ويژگي‌هاي راه رفتن افراد صورت گرفته است، اما در زمينه تاثير كف پاي صاف بر مصرف انرژي اين افراد شواهد اندكي وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسي تاثير صافي كف پا و درمان ارتزي آن بر تغييرات مصرف انرژي اين بيماران بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه دو گروه 25 نفري از افراد سالم و داراي كف پاي صاف شركت كردند. مطالعه از نوع كارآزمايي باليني بود. نمونه‌هاي مورد نظر از بين دانشجويان و كارمندان خانم دانشگاه علوم پزشكي اصفهان با ميانگين سني 21 سال انتخاب شدند. ارزيابي هر دو پاي افراد هر دو گروه از طريق فوت‌پرينت و به كمك نرم‌افزار Solid work انجام شد. براي اندازه‌گيري ميزان مصرف انرژي از متغير شاخص نرخ فيزيولوژيكي (Physiological cost index يا PCI) استفاده گرديد. بررسي اين متغير با كمك سيستم اندازه‌گيري ضربان قلب در حين حركت، ساخت شركت پولار صورت گرفت. تفاوت بين PCI هر دو گروه توسطTwo sample t-test و تاثير استفاده از ارتز توسط Paired t-test مورد بررسي قرار گرفت. ميزان متوسط PCI در افراد سالم 368/0 و در افراد با صافي كف پا 357/0 ارزيابي گرديد (0393/0 = P). يافته‌ها: مصرف انرژي افراد دچار صافي كف پا نسبت به افراد سالم تفاوت محسوسي داشت. استفاده از كفي طبي عملكرد افراد دچار صافي كف پا را حين راه رفتن ارتقا داد (05/0 > P). مقدار مصرف انرژي بر اساس پارامترهاي PCI و THB (Total heart rate beat) تفاوت معني‌داري را حين استفاده از كفي و بدون كفي نشان داد (05/0 > P). نتيجه‎گيري: راستاي نا‌مطلوب مفاصل اندام تحتاني در بيماران دچار صافي كف پا موجب افزايش PCI در افراد اين گروه نسبت به افراد سالم مي‌شود و استفاده از كفي‌هاي طبي موجب بهبود راستاي پا و در نتيجه كاهش مصرف انرژي در اين افراد مي‌گردد. كليد واژه‌ها: صافي كف پا، مصرف انرژي، شاخص نرخ فيزيولوژيكي، راه رفتن، كفي طبي

Abstract Introduction: The human foot contains one of the most variable structures of the body, namely the medial longitudinal arch. Decreasing the height of this arch is called flat foot. Although there is some evidence regarding the influence of flat foot on gait performance of subjects with flat arch, there is no strong evidence to support the effect of flat foot on energy consumption. Therefore, the aim of this study was to evaluate the contribution of flat foot in energy consumption. Materials and Methods: Two groups of 25 normal and flat-footed subjects were recruited in this research project. They were selected from the female staff and students of Isfahan University of Medical Sciences. The foot indexes of both groups were obtained using footprint method through Solid Work software. The physiological cost index of the subjects was measured by use of heart rate monitoring system (Polar Electro Finland). The difference between the PCI of subjects in the two studied groups was statistically determined via t-test. In addition, the influence of using insole was evaluated by use of paired t-test. Results: The energy consumption of flat foot subjects differed significantly from that of normal subjects (the PCI of normal and flat arch subjects was 0.357 and 0.368 beats/m, respectively). Usage of foot insole improved the performance of the flat foot subjects during walking. Conclusion: The PCI of subjects affected by flat foot is more than that of normal subjects due to the misalignment of foot structure. Moreover, the application of foot insole improved foot alignment and decreased energy consumption. Keywords: Flat foot, Energy consumption, PCI, Walking, Foot insole