بررسي بافت‌شناسي اثر تزريق خون اتولوگ بر مفصل

The histological study of autologous blood injection into ratsʹʹ temporomandibular joint as a conservative treatment option

چكيده مقدمه: مفصل گيجگاهي– فكي از مفاصل مهم و پيچيده بدن است كه در تكلم و تغذيه نقش بسزايي دارد. حدود 60-50 درصد از جمعيت دنيا، داراي يك اختلال فانكشنال در سيستم جونده هستند كه 10-5 درصد آن‌ها را دررفتگي حاد و مزمن كنديل تشكيل مي‌دهد. درمان اصلي اين عارضه، جراحي است كه احتمال عوارضي از قبيل انكيلوز مفصل و يا قطع عصب حركتي صورت وجود دارد و درمان‌هاي محافظه كارانه معمول تنها براي رفع موقتي علايم كاربرد دارند. پيش از اين، اثر تزريق خون اتولوگ بر دررفتگي حاد مفصل گيجگاهي-فكي به عنوان يك درمان محافظه كارانه از لحاظ باليني بررسي شده است. هدف از انجام اين تحقيق، بررسي بافت‌شناسي اين روش محافظه كارانه برروي موش‌هاي آزمايشگاهي بود. مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه، تجربي و از نوع Case-control و نمونه‌ها شامل 10 عدد موش آزمايشگاهي بود. در هر موش، تزريق خون اتولوگ در مفصل سمت راست انجام گرديد و مفصل سمت چپ به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. موش‌ها به 5 گروه 2تايي تقسيم و در فواصل زماني 1، 3، 7، 14 و 28 روز قرباني شدند و مفصل هر دو طرف براي تهيه نمونه هيستوپاتولوژي آماده شد. درصد فيبروز نمونه‌ها محاسبه گرديد و يافته‌ها با نرم‌افزار آماري SPSS و آزمون Wilcoxon آناليز شد. يافته‌‌ها: درگروه مورد، به طور متوسط 95/45 درصد و در گروه شاهد 44/34 درصد فيبروز مشاهده شد كه اختلاف دو گروه از نظر آماري معني‌دار بود. نتيجه‌‌گيري: تزريق خون در ناحيه مفصل مي‌تواند فيبروز ايجاد كند. بنابراين به نظر مي‌رسد كه اين روش مي‌تواند به عنوان يك روش درماني محافظه كارانه ساده و كم‌هزينه، در درمان بيماران با دررفتگي مزمن مفصل گيجگاهي– فكي موثر باشد. كليد واژه‌ها: دررفتگي مكرر، خون اتولوگ، مفصل گيجگاهي- فكي، فيبروز

Abstract Introduction: Temporomandibular Joint (TMJ) is an important and complicated joint in the body with a critical role in chewing and speech. Some 50% to 60% of people are said to have a kind of disorder in their TMJs. Among those, 5%-10% suffer from acute or chronic dislocation of TMJ. The definitive treatment for this problem is surgery which of course has probable side effects such as ankylosis and facial nerve injury. Also, Routine conservative treatment just subside symptoms for a period of time. In this study, we evaluated if autologous blood injection in TMJ can be an acceptable conservative treatment for TMJ dislocation. Materials and Methods: This was a case-control experimental study including 10 rats. The right side TMJs formed the case and the left ones were considered as the control group samples. They were divided into 5 groups so that each group consisted of 2 rats. The groups were sacrificed on days 1, 3, 7,14 and 28. Both of TMJs on every individual were prepared for histological study. Fibrosis was assessed via digital imaging. The collected data were then statistically analyzed by SPSS statistical software using Wilcoxon test.(? = 0.05) Results: The amount of fibrosis in the case group was statistically higher than in the control group (45.95% versus 34.44%) Conclusion: Blood injection into TMJ seems to be a simple and cost-effective therapeutic choice for patients with recurrent TMJ dislocation. Key words: Autologous blood, Recurrent dislocation, Temporomandibular joint (TMJ), Fibrosis