ژيوشيمي زيست‌محيطي فلزات سنگين در رسوبات ساحلي خليج گواتر، منتهي‌اليه جنوب شرقي ايران

Environmental Geochemistry of Heavy Metals in Coastal Sediments of Gawatr Bay, Southeast Extreme of Iran

در اين تحقيق، رسوبات ساحلي خليج گواتر جهت تعيين ميزان آلودگي فلزات سنگين ب هوسيله ي فرايندهاي طبيعي و يا فعالي تهاي انساني مورد بررسي قرار گرفتند. براي اين كار، نمون هبرداري از 14 ايستگاه در تابستان 1388 انجام شد و به وسيله ي طيف سنج جرمي پلاسماي جفت شده القايي غلظت عناصر آهن، منيزيم، منگنز، سرب، روي، مس، كروم، كادميوم و نيكل در نمون هها اندازه گيري و با عيارهاي استاندارد زيس تمحيطي مقايسه شد. به علاوه، رسوبات به رو ش تر و دستگاه دان هبندي ليزري دانه بندي گرديدند و درصد مواد آلي آنها نيز تعيين شد. مطالعه ي نقشه هاي هنجارسازي ژيوشيميايي نشان داد كه بيشترين غلظت فلزات سنگين مرتبط با رسوبات ساحلي پسابندر است كه در 4 و 100 برابر عيار طبيعي آنها /24 ،1/35 ،2/53 ،3/ آن غلظت عناصر آهن، منگنز، سرب، روي و كروم به ترتيب 15 در محدوده مورد مطالعه است. دليل اين آلودگي، تعمير و نگهداري شناورهاي صيادي و همچنين ورود فاضلا بهاي انساني به داخل محيط نيمه بسته اسكله پسابندر است. زيست بوم جنگل حرا كه در اطراف خور گواتر وجود دارد نيز به دليل خصوصيات رسوب شناسي بستر و ميزان زياد مواد آلي، محل تجمع برخي فلزات سنگين در خليج گواتر است. ضرايب همبستگي مبين نقش زياد كلوييدهاي آلي و غير آلي شامل هيدروكسيدهاي آهن و منگنز و كاني هاي رسي در تحرك و دسترسي زيستي فلزات سنگين در محدوده مورد مطالعه است. همبستگي زياد عناصر كروم، منيزيم، نيكل و آهن نشان داد كه يكي از منابع اين عناصر در محدوده مورد مطالعه، انحلال سازندهاي افيوليتي توسط رودخانه باهوكلات و انتقال اين عناصر به خليج گواتر است. در اين بررسي همچنين مشخص گرديد كه محل پرورش ميگو نقش چنداني در آلودگي منطقه توسط فلزات سنگين ندارد.