دانش بومي زنان در فرآيند توسعه ي پايدار كشاورزي

Womenʹʹs Indigenous Knowledge in Process of Sustainable Development of Farming

در دهه‌هاي اخير پايداري توسعه به عنوان يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي پيش روي انسان مطرح گرديده است. در راستاي دستيابي به اين هدف از جمله مهم‌ترين مسايلي كه مي‌بايست مورد توجه جدي قرار گيرد پايداري توسعه كشاورزي است. به نظر مي‌رسد يكي از ضروريات تحقق اين امر نگاه جدي به دانش بومي كشاورزي و از آن جمله دانش زنان در اين زمينه است. زنان و به ويژه زنان عشاير، داراي دانشي مثال زدني در زمينه‌هاي مختلف كشاورزي از جمله پرورش دام، فرآوري شير و... مي‌باشند. دانشي كه در راستاي تامين امنيت غذايي و توسعه ي پايدار به عنوان توسعه‌ي انسان محور، شايسته‌ي ثبت و حفاظت است. مطالعه ي كيفي حاضر نيز در همين راستا و با هدف شناسايي و مستندسازي دانش بومي زنان كوچنده ي ايل كلهر در مورد مسايل مختلف مرتبط با پرورش دام انجام پذيرفت. حوزه‌ي جغرافيايي پژوهش، شهرستان گيلان غرب از استان كرمانشاه بود. به منظور گردآوري داده‌ها از تكنيك گروه‌هاي متمركز استفاده شد. روش نمونه‌گيري با توجه به طبيعت تحقيق كيفي، نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شد و داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از تحليل محتوا مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌هاي حاصل از زمينه‌ي واقعي زندگي نشان مي‌دهد زنان عشاير داراي دانشي تحسين برانگيز در ارتباط با تغذيه دام، دامپزشكي، فرآوري شير و محصولات غيرلبني قابل بازگشت به طبيعت هستند كه با الهام گرفتن از آن مي‌توان در راستاي پايداري كشاورزي و از آن جمله دامپروري گام برداشت.

In recent years sustainable development has been one of the concerns of man. To address this concern farming sustainable development will be one of the most important issues which must be dealt with. It seems that one of the necessary elements to further this goal is to have a serious look at indigenous knowledge of farming and particularly women’s knowledge. Women and above all nomad women have admirable indigenous knowledge of farming: dairy farming, and dairy products which is worth of being registered and preserved because it can be practiced to provide food and sustainable development as humanitarian development. This qualitative study was conducted to detect and document the indigenous knowledge of migrant women of Kalhor tribe about dairy farming. Geographical area was Gilan-e-Gharb Township, Kermanshah province. Focus Groups technique was employed to collect data. Purposive sampling was used and the collected data was analyzed through content analysis. The results show that nomad women have impressive knowledge of farm animal nourishment, veterinary, producing dairy and non dairy products returnable to the nature and by learning this knowledge we can have a step forward to sustainable farming.