بررسي ارتباط دانسيته انرژي و امتياز تنوع رژيم غذايي دانشجويان دختر دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال تحصيلي 89-88

Favorable association of dietary energy density with the dietary diversity score in female students of Isfahan university of medical sciences in 2010

مقدمه: دانسيته انرژي و امتياز تنوع رژيم غذايي از شاخص هاي مناسب براي بيان ميزان كيفيت رژيم غذايي هستند. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان اين دو عامل كيفيت رژيم غذايي در دانشجويان اصفهاني است. بحث و نتيجه گيري: بر اساس نتايج، رابطه معكوسي بين دانسيته انرژي و امتياز تنوع غذايي در بين دختران دانشجوي اصفهاني وجود دارد. هرچند كه براي تاييد اين يافته اجراي مطالعات آينده نگر ضروري است. يافته ها: ميانگين دانسيته انرژي در اين افراد 29/0±60/1 كيلوكالري بر گرم بود. افرادي كه در بالاترين سهك دانسيته انرژي بودند، كمترين امتياز تنوع رژيم غذايي را داشتند ( ميانگين سهك اول: 92/1±61/9، ميانگين سهك دوم: 22/1±98/6 و سهك سوم: 02/1±63/3 و05/0 > p). همين روند درباره امتياز تنوع سبزيجات (33/0±91/1، 26/0±54/1، 02/0±11/1 و 05/0 > p) و ميوه ها (72/0±98/1، 66/0±89/1، 3/0±44/1 و 05/0 > p) نيز ديده شد. افرادي كه در بالاترين سهك امتياز تنوع رژيم غذايي قرار داشتند داراي كمترين ميانگين دانسيته انرژي بودند (36/0±08/2، 31/0±69/1، 25/0±38/1 و 05/0 > p). رابطه اي معكوس و معني دار بين دانسيته انرژي رژيم غذايي و امتياز تنوع غذايي ديده شد (03/0= p و3/0= r). مواد و روش ها: اين مطالعه بر روي 289 دانشجوي دختر دانشگاه علوم پزشكي اصفهان كه به روش تصادفي انتخاب شدند، انجام شد. براي ارزيابي دريافت معمول افراد از يك پرسش نامه تكرر مصرف مواد غذايي كه قبلاً روايي آن سنجيده شده بود استفاده گرديد. دانسيته انرژي رژيم غذايي با تقسيم انرژي دريافتي روزانه هر فرد (بر حسب كيلوكالري در روز) بر وزن كل غذاي خورده شده توسط وي (به جز نوشيدني ها) به دست آمد. براي محاسبه امتياز تنوع رژيم غذايي به هر كدام از گروه هاي غذايي پنج گانه راهنماي هرم غذايي امتياز جداگانه اي داده شد.

Background : Dietary energy density and dietary diversity score (DDS) are two representative factors of dietary quality. In the current study we evaluated these factors in Isfahanian youths. Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted on 289 healthy female youths who were randomly selected from students of Isfahan university of medical sciences. A validated semi quantitative food frequency questionnaire was used to assess the usual dietary intakes. Dietary energy density was calculated as each individual’s reported daily energy intake (kcal/d) into total weight of foods (excluding beverages) consumed (g/d). DDS was calculated based on scoring to the five food groups of the food guide pyramid. Results: Mean dietary energy density was 1.60±0.29 kcal/g. Individuals in top tertile of dietary energy density had the lowest mean of the dietary diversity score (means among tertiles:1st: 9.61±1.92, 2nd: 6.98±1.22, 3rd: 3.63±1.02; P < 0.05), as well as diversity score of the vegetable (1.91±0.33, 1.54±0.26, 1.11±0.2; P < 0.01) and fruit (1.98±0.72, 1.89±0.66, 1.44±0.3; P < 0.05). Those in the top tertile of dietary diversity score had the lowest mean of the dietary energy density (2.08±0.36, 1.69±0.31, 1.38±0.25; P < 0.05). There was an inverse and significant association between dietary energy density and DDS (r=-0.3; P=0.03). Conclusion: There were inverse associations among DDS and dietary energy density in Isfahanian female youths. However further prospective investigations are needed to confirm this finding.