كيفيت آموزش سرپايي در درمانگاه‌هاي بيمارستان الزهرا(س) اصفهان از نگاه كارورزان وكارآموزان

Ambulatory Education Quality in Al-Zahra Hospital Clinics in Isfahan, Veiw of Clerkships students and Interns

مقدمه: آموزش سرپايي نقش بسزايي در ايجاد توانمندي دانشجويان جهت مواجهه با موردهاي شايع مراجعه كننده به درمانگاه‌ها دارد و طبق مصوبات وزارت‌خانه بيش از 50 درصد آموزش دانشجويان بايد در درمانگاه‌ها صورت پذيرد. اين مطالعه قصد دارد با بررسي و شناسايي وضعيت موجود از ميزان آموزش‌دهي و آموزش‌گيري كارورزان و كارآموزان در درمانگاه‌هاي الزهرا (س) اطلاع يافته و نقايص موجود را براي رفع آن و ارتقا كيفيت آموزش شناسايي نمايد. روش‌ها: مطالعه از نوع توصيفي- مقطعي و جامعه هدف 180 نفر از كارآموزان و كارورزاني است كه به مدت يك ماه در درمانگاه مربوطه حضور داشتند به وسيله پرسشنامه محقق‌ساخته و خود ايفا كه پايايي آن در يك مطالعه مقدماتي با محاسبه آلفاي كرونباخ (92/0=r) محاسبه گرديد و روايي ظاهري و محتوايي آن به تاييد كارشناسان آموزشي رسيده بود. پرسشنامه تهيه شده شامل شش حوزه بود: كيفيت آموزش اعضا هييت علمي، كيفيت اموزش دستياران، فضاي فيزيكي و امكانات آموزشي، حضور كارورز و مدت زمان آموزش درمانگاهي. داده ها جمع آوري شد. اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه با نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: براساس نتايج به دست آمده ميانگين مجموع امتيازات از ديد كارورزان برحسب درصد از اين قرار است: حيطه كيفيت آموزش اعضاي هيات‌علمي: 2/55، امكانات و محيط فيزيكي: 54، مسايل مربوط به بيماران: 5/61، حضور كارورزان: 7/62، زمان: 52 و كيفيت آموزش رزيدنت :4/52 . ميانگين مجموع امتيازات از ديد كارآموزان بر حسب درصد: حيطه نحوه آموزش اعضاي هيات‌علمي: 3/42، امكانات و محيط فيزيكي: 2/45، حضور كارآموزان: 6/56، مسايل مربوط به بيماران: 1/36، زمان: 7/42 و كيفيت آموزش رزيدنت:9/29 گزارش شد. در هر دو گروه كارورز و كارآموز ميانگين تعداد مناسب بيماران مراجعه كننده به هر درمانگاه با بيشترين ميزان بازدهي آموزشي حداكثر 10 نفر گزارش شد. نتيجه‌گيري: براي ارتقاي كيفيت آموزش سرپايي لازم است در هر 6 حيطه اهتمام بيشتري صورت گيرد. اساتيد محترم با حضور به موقع و منظم خود در درمانگاه و نيز توجه بيشتر به امر آموزش در ارتقاي اين حيطه كوشا باشند ثانياً بررسي كاملي در مورد امكانات و فضاي فيزيكي هر درمانگاه به عمل آيد و تغييرات عملي لازم صورت پذيرد.

Introduction: Ambulatory education has a great role in improving the abilities of medical students to encounter with common cases and according to Ministry regulations half of clinical education should be conducted in ambulatory seting.. This study is aimed at measuring quality of ambulatory education in Al-Zahra hospital, Isfahan, Iran. It can help to increase educational quality by recognition releif of current chalenges. Method: This study is a descriptive, cross sectional research. It was conducted by designing a questionnaire and completing it by 180 clerkship students and interns. The questionnire consist of six areas: attending physicians’ teaching quality, residents’ quality of teaching, physical environment and facilities, patients’ affair, intern presence in ambulatory setting and duration of ambulatory teaching. The validity of the questionnaire was confirmed by educational experts and its reliability was measured through a pilot study (?=0.92). Findings: The conclusions in group of interns were as following: The mean score of attending physicians’ teaching quality, residents’ quality of teaching, physical environment and facilities, patients’ affair, intern presence in ambulatory setting and duration of ambulatory teaching were: 55.2, 52, 54, 61.5, 62.7 out of 100, respectively. Coresponding of scores for was 42.3, 42.7, 45.2, 56.6, 36.1, respectively. By the way, in both groups, interns and clerkship students, the mean suitable number of patients refer to clinics with the best educational output was estimated about 10 persons per day. Discusion: In conclusion, to improve ambulatory education, attending physicians should come to clinics on time and stay for longer duration than past. In addition, physical environment and facilities of clinics should be modified according to number of stagers and interns.