بررسي رابطه عزت نفس و رفتارهاي بهداشتي دهان در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

Relationship between oral hygiene behaviors and self-esteem among students of Isfahan University of Medical Sciences

چكيده مقدمه: عزت نفس به عنوان يكي از مهم‌ترين فاكتورهاي روان‌شناختي، عبارت است از ارزشي كه شخص نسبت به خود احساس مي‌كند. هدف از اين پژوهش بررسي ارتباط بين عزت نفس و رفتارهاي بهداشتي دهان در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش مقطعي- تحليلي 320 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي در 7 دانشكده مختلف انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفي از داخل هر دانشكده وارد مطالعه شدند. ابزار مطالعه، پرسش‌نامه‌اي شامل فاكتورهاي دموگرافيك و نحوه‌ انجام رفتارهاي بهداشتي دهان بود. وضعيت عزت نفس افراد به وسيله پرسش‌نامه عزت نفس Rosenberg سنجيده شد. تحليل آماري داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي، ضريب همبستگي Spearman و آزمون Mann-whitney در نرم‌افزار SPSS انجام گرفت. يافته‌ها: جمعيت مورد بررسي 5/63 درصد زن و بقيه مرد بودند. ميانگين نمره عزت نفس در جمعيت مورد بررسي برابر با 05/20 بود. بين نمره عزت نفس و وضعيت اقتصادي افراد ارتباط مثبت معنادار مشاهده شد (001/0 > p value). نمره كلي رفتارهاي بهداشتي دانشجويان دختر (58/3 + 86/20) به صورت معناداري بيشتر از گروه پسران (02/4 + 32/19) بود (012/0 = p value). تعداد دفعات مسواك زدن و استفاده از نخ دندان، ميزان مصرف فلورايد، تعداد دفعات مراجعه به دندان‌پزشك، عدم احساس استشمام بوي بد از دهان و عدم گزارش وجود دندان پوسيده درمان نشده، همبستگي مثبت معنادار با نمره عزت نفس افراد نشان داد (05/0 > p value). نتيجه‌گيري: عزت نفس به عنوان يك شاخص روان‌شناختي با رفتارهاي بهداشتي دهان در ارتباط است. شايد تقويت عزت نفس افراد مي‌تواند منجر به ارتقاي رفتارهاي بهداشتي دهان شود. كليد واژه‌ها: عزت نفس، بهداشت دهان، عوامل زمينه‌اي

Abstract Introduction: Self-esteem is an important concept used in psychology to reflect a personʹs overall appraisal of his or her own value. The present study aimed to assess the relationship between self-esteem and oral hygiene behaviors among student of Isfahan University of Medical Sciences (IUMS). Materials and Methods: In this descriptive-analytical study a stratified sampling procedure was used to select 320 students from 7 faculties of IUMS. In the second stage, the subjects were randomly selected from each faculty to participate in the study. A questionnaire was used to collect demographic data and data on oral hygiene behaviors. Self-esteem was assessed by the Rosenberg Self-Esteem Scale. Mann-Whitney test, Spearman’s correlation coefficient and descriptive statistical methods were used by SPSS software for data analysis. Results: A total of 63.5% of the subjects were female and 36.5% were male. Mean score of self-esteem in the participants was 20.05. Self-esteem score had a significantly positive correlation with economic status (p value < 0.05). The total score of oral hygiene behaviors in female students (20.86 ± 3.58) was significantly higher than that in male students (19.32 ± 4.02) (p value = 0.012). Tooth brushing frequency, use of dental floss, fluoride consumption, dental checkup frequency and also absence of oral malodor and absence of untreated dental caries were significantly associated with higher self-esteem scores (p value < 0.05). Conclusion: Self-esteem as a common psychological factor is correlated with oral hygiene behaviors. Promoting self-esteem could help people improve oral hygiene behaviors. Key words: Self-esteem, Oral hygiene, Predisposing factors