تاثير آموزش هوش هيجاني و مهارت هاي زندگي بر سازگاري زناشويي زوج هاي جوان

The effect of emotional intelligence and life skills training on marital adjustment among young couples

اين پژوهش با هدف تعيين تاثير آموزش هوش هيجاني و مهارت‌هاي زندگي بر سازگاري زناشويي زوج‌هاي جوان اجرا شد. پژوهش از نوع شبه‌آزمايشي سه‌گروهي (دو گروه آزمايش و يك گروه گواه) با پيش‌آزمون و پس‌آزمون و جامعه آماري شامل زوج‌هاي شركت‌كننده در كارگاههاي آموزشي يك فرهنگسرا بود. تعداد 60 نفر (20 نفر گروه آموزش هوش هيجاني، 20 نفر گروه آموزش مهارت‌هاي زندگي و20 نفر گروه گواه) به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب و از طريق گمارش تصادفي در دو گروه آزمايشي و يك گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهاي سنجش، شامل آزمون سازگاري زناشويي (اسپانير، 1976) و پرسشنامه جمعيت‌شناختي محقق‌ساخته بود. داده‌ها از طريق تحليل كوواريانس تحليل شد. يافته‌ها نشان داد كه آموزش مهارت‌هاي زندگي و هوش هيجاني تاثير معناداري بر سازگاري زناشويي و مولفه‌هاي آن (رضايت دوتايي، توافق دوتايي، همبستگي دوتايي و بيان محبت‌آميز) در زوج‌هاي جوان دارد (01/0P < ). همچنين در سازگاري زناشويي كلي، توافق دو نفري و ابراز محبت دو گروه آموزش مهارت‌هاي زندگي و آموزش هوش هيجاني با يكديگر تفاوت معنادار نداشتند (05/0P > )، ولي در رضايت زناشويي و همبستگي دو نفري بين دو گروه آموزش مهارت‌هاي زندگي و آموزش هوش هيجاني تفاوت معناداري به‌دست آمد (01/0P < ) .

The purpose of this study was to determine the effect of emotional intelligence and life skills training on marital adjustment among young couples. The research method was quasi-experiment with three groups pretest-posttest design (two experimental groups and one control group), and statistical population were the young couples participated in training workshop in a cultural center. The sample was consisted of 60 persons (20 persons in emotional intelligence training group, 20 persons in life skills training group and 20 persons in control group), who were selected using simple random sampling and then randomly assigned into two experimental groups and a control group. Assessment instruments consisted of Marital Adjustment Questionnaire (Spinner, 1976) and a researcher made Demographic Questionnaire. Data were analysis using analysis of covariance. The results revealed that life skills training and emotional intelligence training have significant effects on marital adjustment and their components (reciprocal satisfaction, reciprocal agreement, reciprocal correlation and affective expression) in young couples (P < 0.01). Also there was no significant difference between emotional intelligence and life skills training in total marital adjustment, reciprocal agreement and affective expression (P > 0.05), but there was significant difference between emotional intelligence and life skills training in reciprocal satisfaction and reciprocal correlation (P < 0.01).