پديد آورندگان :
صلاحيان، افشين نويسنده 3گروه روان شناسي- دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران Salahian, A , عريضي، حميدرضا نويسنده استاديار روانشناسي، دانشگاه اصفهان، گروه روانشناسي Oreizi, hamidreza , باباميري ، محمد نويسنده , , عسگري، آزاده نويسنده كارشناسي ارشد روانشناسي، دانشگاه اصفهان، گروه روانشناسي Asgari, azadeh
كليدواژه :
گرانباري شغلي , فرسودگي شغلي , استرس , شفافيت نقش , پرستار
چكيده فارسي :
مقدمه: فرسودگي شغلي سندرمي است كه پرستاران با آن مواجهاند و سلامت آنها را تهديد ميكند و از بعد سازماني نيز بهرهوري بيمارستانها را كاهش ميدهد. بنابراين با توجه به اهميت موضوع، پژوهش حاضر به منظور تعيين عوامل پيشبين فرسودگي شغلي در پرستاران شهر اصفهان انجام گرفت.
روش: پژوهش حاضر از نوع پيشبين و جامعه آماري شامل كليه پرستاران شهر اصفهان در سال 1388 بود. نمونه آماري به روش نمونهگيري خوشهاي انتخاب شدند. بدين طريق كه ابتدا از بين بيمارستانهاي دولتي شهر اصفهان كه جمعاً 12 بيمارستان و داراي 1982 پرستار بود، 5 بيمارستان و از بين اين 5 بيمارستان 3 بخش رواني، عفوني و جراحي به صورت تصادفي انتخاب شدند و به پرستاراني كه داراي ملاك ورود به پژوهش بودند، پرسشنامهها داده شد. 221 نفر ملاك مورد نظر را داشتند و از بين آنها 210 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگي شغلي ماسلاچ و جكسون (1993)، استرس شغلي ديويس، رابينز و مك كي (1999)، شفافيت نقش ساوير (1992) و گرانباري شغلي اسپكتور و جكس (1998) بود. دادهها به وسيله نرمافزار SPSS v.16 تحليل شد، و از آمارههاي توصيفي ميانگين، انحراف استاندارد، حداقل و حداكثر نمرات، و آمارههاي استنباطي همبستگي و رگرسيون براي تحليل آنها استفاده شد.
يافتهها: يافتههاي حاصل از رگرسيون نشان دادند كه استرس شغلي، شفافيت نقش و گرانباري شغلي، فرسودگي شغلي را به صورت معناداري پيشبيني ميكنند (0001/0=sig).
نتيجهگيري: نتايج نشان دادند كه متغيرهاي استرس شغلي، شفافيت نقش و گرانباري شغلي با فرسودگي شغلي پرستاران رابطه معنادار چندگانه دارند، بنابراين لزوم اتخاذ تدابير و برنامههايي در راستاي تعديل و تغيير متغيرهاي پيشبين، جهت كاهش فرسودگي شغلي پرستاران ضروري ميباشد.
چكيده لاتين :
Burnout is the syndrome that nurses encounter with it, threaten
their health and decreases the hospital effectiveness. So, the purpose of this article
was to determine the predictor factors of burnout in Isfahan nurses.
Methods: This investigation is a predictor type. Statistical population was
Isfahan nurses in 2010. Statistical Sample selected by cluster sampling. Therefore
first, from all governmental hospitals (12 hospitals), 5 hospitals, and 3 departments
includes psychic, infectious and surgery departments, selected randomly and gotten
the questionnaires to all nurses that have the criteria. 221 nurses have the criteria and
210 nurse response the questionnaires. The measurements were: burnout
questionnaire (Maslach & Jackson 1993), job Stress questionnaire (Davis, Robbins, &
Mackay, 1991), role clarity questionnaire (Sawyer, 1992), and Workload
questionnaire (Spector & Jex, 1998). Data analyzed by SPSS v.16, and used mean,
standard deviation, minimum and maximum scores, correlation and regression
methods to analyze.
Results: Findings from stepwise regression illustrated that job stress, role clarity,
and workload predict burnout, significantly (sig=0.0001).
Conclusion: In addition, findings indicated that job stress, role clarity, and
workload with burnout have significance canonical correlation, therefore to change
and moderate the predictors, in order to decrease burnout, it is necessary to get and
provide programs in future.