نگرش اعضاي تيم آموزشي در ارتباط با حق تصميم‌گيري بيماران براي مشاركت در فرايند‌هاي آموزشي

Training Team’s Attitudes Toward The Patient’s Consent To Participate In Clinical Education

مقدمه: در بيمارستان‌هاي آموزشي گاهي بيماراني كه به دنبال خدمات تشخيصي و درماني هستند اجبارا و بدون اطلاعات كافي در خصوص سطح توانايي‌هاي دانشجويان در فرايندهاي ياددهي و يادگيري دانشجويان درگير ميشوند. اين مطالعه با هدف بررسي نگرش تيم آموزشي نسبت به حق تصميم گيري بيماران براي مشاركت در فرايند‌هاي آموزشي انجام پذيرفت. روش‌ها: اين مطالعه از نوع توصيفي مقطعي كه در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1390 با استفاده از ابزار محقق ساخته كه حاوي 12 سوال با مقياس رتبه‌بندي ليكرت پنج گزينه‌اي بود، انجام پذيرفت. جامعه هدف كليه اساتيد و رزيدنت‌هاي بيمارستان‌هاي آموزشي بود كه 61 نفر در اين مطالعه شركت كردند. تجزيه و تحليل اطلاعات با آمار توصيفي، آزمون تي مستقل و آناليز واريانس انجام شد. نتايج: از 61 مشاركت‌كننده در مطالعه، 5/42 درصد دستيار و 5/57 درصد عضو هيات‌علمي بودند. ميانگين كلي نگرش 3/3±9/34 بود كه در گروه نيمه مطلوب دسته‌بندي شد. بين ميانگين كلي نگرش اعضاي هيات‌علمي 35/3±58/35 و دستياران 03/3±88/33 اختلاف معناداري وجود نداشت (05/0p?). درصد بالايي از افراد اعلام كردند كه بيماران نبايد در ارتباط با ويژگي‌هاي دانشجويان و ماهيت آموزش اطلاع داشته باشند (بيش از 60 درصد). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد نگراني تيم آموزشي از عدم مشاركت و همكاري بيماران در فرايند ياددهي و يادگيري دانشجويان باعث مي‌شود كه گاهي حقوق بيماران براي انتخاب آگاهانه ناديده گرفته شود. مطالعات بيشتر جهت يافتن علل و به دنبال آن ارايه راه‌كار براي بهبود و ارتقاي وضعيت موجود پيشنهاد مي‌گردد.

Introduction: In educational hospitals, sometimes the patients that seek medical health care are involved in teaching and learning process without enough knowledge about medical students’ skills. This study aimed to examine medical training team’s attitude toward patientʹs consent to participate in clinical training. Methods: This is a descriptive cross-sectional study conducted at Isfahan University of medical sciences using a researcher-made 12-item questionnaire with 5-point Likert Scale. From the target population including all of the professors and residents of Isfahan University of medical sciences, 61 took part in study. Results: Forty two point five percent of the participants were residents and 57.5% were professors. The overall mean attitude score was 34.9 ±3.03 that was considered moderate. The mean attitude score for professors and residents were 35.58±3.35 and 33.88 ±3.03, respectively which were not significantly different. Most of the participants believed that patients should not be informed about studentsʹ ability levels before examination. Conclusion: It seems that the concern of the medical training team about lack of patient cooperation in teaching and learning process results in ignoring in patientsʹ rights in making an informed choice. Conducting further studies in order to find the causes and solutions to improve and upgrade the existing situation is suggested.