رابطه خودتنظيمي عاطفي و مهارت‌هاي مطالعه با عملكرد تحصيلي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

Relationship between affective self-regulation and study skills with educational performance of students of Isfahan University of Medical Science

مقدمه: هدف اين پژوهش بررسي رابطه خودتنظيمي عاطفي و مهارت‌هاي مطالعه با عملكرد تحصيلي دانشجويان دانشكده علوم پزشكي استان اصفهان بوده است. روش‌ها: نمونه مورد پژوهش 313 نفر از دانشجويان را شامل مي‌شد كه به طور تصادفي از بين آمار دانشجويان در دسترس ترم‌هاي 8 تا 2 هفت دانشكده انتخاب شدند و به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. ابزار مورد استفاده در اين مطالعه شامل سه پرسشنامه از جمله پرسشنامه خودتنظيمي عاطفي جهت خودتنظيمي عاطفي و پرسشنامه راهبردهاي مطالعه و يادگيري وين استاين جهت مهارت‌هاي مطالعه و از پرسشنامه عملكرد تحصيلي و معدل براي عملكرد تحصيلي استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد خود تنظيمي عاطفي و مهارت‌هاي مطالعه با عملكرد تحصيلي رابطه دارد. متغيرخود تنظيمي عاطفي با 365/0 درصد بيشترين سهم را در تبيين ميزان عملكرد تحصيلي دارد. بين مولفه‌هاي خودتنظيمي عاطفي و مهارت‌هاي مطالعه باعملكرد تحصيلي دانشجويان رابطه معناداري وجود دارد نتايج نشان داد خرده مقياس‌هاي متغيرهاي مستقل مي‌توان 8/53 درصد از واريانس عملكرد تحصيلي را تبيين نمايد. همچنين بين مولفه‌هاي خودتنظيمي عاطفي و مهارت‌هاي مطالعه و عملكرد تحصيلي با معدل دانشجويان رابطه معناداري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيوني نشان مي‌دهد با استفاده از واريانس تركيب خطي خرده مقياس هاي متغيرهاي مستقل مي‌توان 2/45 درصد از واريانس معدل كل را توضيح داد. نتيجه‌گيري: ضرورت دارد كه به منظور ارتقاي همه جانبه دانشجويان، آموزش‌هايي براي ياددهي راهبردهاي خودتنظيمي صورت داده شود. توجه و برنامه‌ريزي درجهت بهبود مهارت‌هاي مطالعه و افزايش خودتنظيمي عاطفي دانشجويان امري ضروري است.

Introduction: This study aimed to assess relationship between affective self-regulation and study skills with educational performance of students of Isfahan University of Medical Science. Methods: 313 students who were selected randomly from the available male and female students in terms of 2-8, among the seven faculties answered the provided questionnaires. The instruments include three questionnaires: affective self-regulation questionnaire, the Weinsteinʹ learning and study strategies inventory and educational performance questionnaire. Results: The results showed that there is a significant relationship between affective self-regulation and study skills with educational performance of students. The results of analysis of regression can explain the %45/2 total average variance. Affective regulation (0.365 percent) has the highest contribution in explaining the level of academic performance. There was significant relationship between component of study skills and affective self-regulation with educational performance. Subscales of independent variables could explain 53.8 percent of the variance in academic performance. In addition, there was significant relationship between component of study skills, affective self-regulation and educational performance with studentsʹ mean score. Regression analysis showed that through the variance of linear combination of sub-scales of independent variables can explained 45.2 percent of total average variance. Conclusion: Improving and planning of students’ study skills and increasing of emotional self –regulation are critical issues.