نياز‌هاي آموزشي پزشكان عمومي درباره رژيم درماني يك مطالعه با رويكرد تجزيه و تحليل شغل

General Physicians’ Educational Needs about Diet Therapy, a Job Analysis Study

مقدمه: گرچه نقش تغذيه در ايجاد، پيشگيري و درمان بسياري از بيماري‌ها كاملاٌ مشخص است، ليكن در ايران و بسياري از كشورهاي جهان، آموزش آن در دوره‌هاي مختلف پزشكي از توجه لازم برخوردار نبوده است. در اين راستا، تعيين نيازهاي آموزشي، اولين گام ارتقاي مهارت پزشكان در رابطه با تغذيه و به ويژه رژيم درماني است. هدف اين مقاله تعيين نيازهاي رژيم درماني در پزشكان عمومي است. روش‌ها: در يك مطالعه توصيفي مقطعي، از طريق برگزاري يك جلسه بحث در گروه متمركز، با اتخاذ رويكرد تجزيه و تحليل شغل و اجراي گام به گام مراحل آن در امر نيازسنجي، شامل تعيين وظايف، خرده وظايف، مشكلات مهارتي و موارد قابل اصلاح از طريق آموزش و با تشكيل يك گروه متمركز و نظرخواهي از جمعي از صاحب‌نظران، سرفصل‌هاي ضروري جهت آموزش به پزشكان، با استفاده از روش جمع‌بندي نظرات تدوين گرديد. نتايج: در نتيجه نظرخواهي، تعداد 5 وظيفه به عنوان بايد‌هاي ياد‌گيري حاصل شد كه عبارت بود از: بررسي وضعيت تغذيه و آناليز اطلاعات بيمار، تشخيص نوع رژيم غذايي - درماني متناسب با بيماري، برنامه‌ريزي جهت تنظيم رژيم غذايي - درماني، اجراي برنامه و ارزشيابي. جهت اين وظايف 19 خرده وظيفه نيز به دست آمد. نتيجه‌گيري: بايد‌هاي يادگيري به دست آمده، با مطالعات مشابه در ديگر مناطق دنيا تا حدود زيادي هم‌خواني داشت. نتايج اين تحقيق مي‌تواند در جهت بالا بردن دانش تغذيه‌اي پزشكان عمومي چه از طريق گنجانده شدن در برنامه‌هاي درسي دوره دانشگاهي پزشكي عمومي و چه در برنامه‌هاي آموزش مداوم پزشكان مورد استفاده قرار گيرد.

Introduction: Although it is obvious that nutrition has a clear impact on incidence, prevention, and treatment of many diseases, it has not been addressed properly in medical education. Therefore, physicians’ educational needs assessment is the first step of improving physicians’ skills in nutrition and diet therapy. Methods: It is a cross-sectional study. In this study, a focus group was hold. Then essential topics for training physicians was developed using the job analysis approach (Including determining the tasks; sub tasks; skills and items that can be corrected through training). Result: Five main tasks that must be learned were achieved. They were nutritional status assessment, patient’s data analysis, determining the diet suitable for patient’s condition, planning the diet therapy, its implementation, and evaluation. 19 sub tasks were defined for these main duties. Conclusion: There was a well consistency between our findings and earlier studies around the world. These results can be used to raise the nutritional knowledge of general practitioners whether through academic courses included in their curricula, or continuing education programs.