بررسي كارايي الگوي ارزشگذاري فلتهام- اولسن در شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

Efficiency of the Feltham-Ohlson (1995) Model in Tehran Stock Exchange

اين تحقيق كارايي الگوي ارزش‌گذاري فلتهام- اولسن (1995) را در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسي قرار مي‌دهد و سعي دارد رابطه بين ارزش ذاتي شركتها و بازده آنها را مشخص، و ارزش ذاتي شركتها را با استفاده از ارزش دفتري آنها تعيين كند. جامعه آماري اين تحقيق دربرگيرنده كليه شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار، و نمونه مورد بررسي 89 شركت است كه داده‌هاي آنها براي بازه زماني 1377 تا 1388 با استفاده از الگوي رگرسيون مقطعي- زماني (پنل ديتا) مورد آزمون قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه اين الگو به طور كامل قادر به تعيين ارزش ذاتي شركتهاي مورد مطالعه نيست و بين نسبت ارزش ذاتي به ارزش بازار سهام و نسبت قيمت به درامد سهام رابطه معني‌دار آماري نيست علاوه بر اين شركتهايي كه كمترين نسبت ارزش ذاتي به ارزش بازار را دارند، در بازار بيشتر از واقع ارزشيابي مي‌شوند.

This study examines the efficiency of Feltham- Ohlsen (1995) valuation model in the Tehran Stock Exchange, TSE, and attempts to identify the relationship between intrinsic company value and return, to determine the intrinsic value of company using their book value. The statistical population in this study includes all TSE accepted companies and the sample consists of 89 TSE companies from different industries, and the data covers the years 1998 to 2009 and is used in time series-cross sectional (panel data) regression model. Results show that the model is not able to determine the intrinsic value of the companies, and that the relationship between the ratio of intrinsic value to market value and the ratio of price to earning value is not statistically significant. In addition, the companies that have the least ratio of intrinsic value to market value are assessed in the market higher than their real value.