هستي‏شناسي معنا

The Ontology of Meaning

حقيقت معنا چيست؟ مقوله‏اي ذهني است يا خارجي؟ و يا امري متفاوت با آن دو؟ چه رابطه‏اي است ميان معنا و كاربرد؟ اينها برخي از پرسش‏هاي كليدي در باب هستي‏شناسي معنايند. شناخت حقيقت معنا، گامي بنيادين براي تحليل انواع گزاره‏هاست. در تبيين ماهيت معنا، آراي متفاوتي ميان فيلسوفان به ويژه فلاسفه زبان در غرب مطرح است. برخي معنا را همان مصداق، و برخي آن را رابطه ميان لفظ و مصداق مي‏دانند. جمعي از جمله جان لاك، معنا را تصور يا نوعي ايده ذهني برمي‏شمارند. كساني نيز حقيقت معنا را در واكنش‏هاي رفتاري و خارجي افراد به كلمات جست‏وجو مي‏كنند. ويتگنشتاين در مرحله اوليه زيست فلسفي خود بر «نظريه تصويري معنا» تكيه داشت؛ اما بعدها ديدگاه كاربردي يا ابزاري معنا را مطرح كرد. جان آستين نيز همچون ويتگنشتاين تكيه خود براي تحليل معنا را بر كاربرد قرار داد. در ميان انديشمندان اسلامي، علماي اصول، اغلب در بحث از حقيقت وضع و رابطه آن با موضوعٌ‏له به اين مسيله پرداخته‏اند. در نوشتار پيش‏رو پس از تبيين و ارزيابي ديدگاه‏ها، نظر برگزيده را بيان مي‏كنيم. بر اين اساس، معنا همان صورت ذهني است، بدون لحاظ ذهنيت. به عبارت ديگر، معنا مساوي محكي يا معلوم بالذات است كه در برابر مفهوم (حاكي) و مصداق (معلوم بالعرض) است.

What is the reality of meaning? Is it a subjective or an objective category, or is it a third one? What is the relation between meaning and usage? These are some key issues in the ontology of meaning. Knowing the reality of meaning is a basic step toward analyzing different propositions. Some Western philosophers of language consider meaning to be the same as an instance, and some others regard it as the relation between a word and its instance. John Luck thinks of meaning as a subjective idea, while some others look in the objective and behavioral expressions for meaning. Wittgenstein, in his earlier philosophical life, emphasized on the picture theory of meaning, while later on suggested the use theory (or instrumental theory) of meaning. John Austin accepted the use theory too. The author explains and evaluates different theories, and then brings up his own theory in this regard. He believes that meaning is the mental image itself, without taking its subjectivity into consideration. In other words, meaning is the same as the designated (or known) per essentia vis-à-vis concept and instance (known per accident).