رابطه سبك زندگي اسلامي و شادكامي در رضايت از زندگي دانشجويان شهر اصفهان

The Relationship between Islamic Life Style and Happiness about Life Satisfaction among University Students in Isfahan

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه سبك زندگي اسلامي با شادي در رضايت از زندگي دانشجويان شهر اصفهان انجام شد. جامعه آماري از ميان دانشجويان سال تحصيلي 89ـ90 شهر اصفهان 300 دانشجو به صورت نمونه‌گيري تصادفي از 3 دانشگاه (اصفهان، صنعتي مالك اشتر، صنعتي اصفهان) انتخاب و پرسش‌نامه‌هاي 29 سوالي شادي (آكسفورد)، 5 سوالي رضايت از زندگي ((SWLS و سبك زندگي اسلامي كاوياني بر روي آنان اجرا شد. اين پژوهش با روش آمار توصيفي و رگرسيون چندگانه مورد تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه سبك زندگي اسلامي و شادكامي، با رضايت از زندگي دانشجويان در سطح (001/0p < ) و شادكامي با 6 خرده مقياس سبك زندگي اسلامي ((ILST در سطح (001/0p < ) و خرده مقياس سلامت با رضايت از زندگي در سطح (001/0p < ) همبستگي مثبت و معناداري دارند.

The present paper tries to investigate the relationship between Islamic life style and happiness about life satisfaction among university students in Isfahan. The statistical population includes students from three universities in Isfahan (Isfahan University, Malik Ashtar University of Technology, and Isfahan University of Technology). 300 students were selected from these universities through random sampling. They answered the Oxford 29 –item happiness questionnaire, the 5-item questionnaire on satisfaction with life (SWLA), and Kaviyaniʹs questionnaire on Islamic life style. Descriptive statistics and multiple regressions have been used for analyzing this article. The results show that there is a significant positive relationship between Islamic style of living and studentsʹ life satisfaction at the level of p < 0.001, that happiness has a significant positive relationship with six subscales of Islamic life style (thought, science, familial, financial, beliefs, worship and social) at the level of p < 0.001, and that the subscale of health has a significant positive relationship with life satisfaction at the level of p < 0.001.