مقايسه الگوي رشد نوجوانان شهر بيرجند با مركز بين‌المللي آمارهاي بهداشتي (NCHS)

Comparison of growth pattern of Birjand adolescences with NCHS

زمينه و هدف: پايش رشد براي تعيين وضعيت سلامت و تغذيه نوجوانان مهم است. عوامل ژنتيكي و محيطي هر دو روي رشد موثرند و منحني رشد در جوامع مختلف، متفاوت است. مطالعه حاضر با هدف مقايسه شاخص‌هاي رشد پسران 11-14 ساله بيرجند با مركز بين‌المللي آمارهاي بهداشتي (NCHS) انجام شد. روش تحقيق: اين مطالعه مقطعي در سال 1383 بر روي 889 دانش‌آموز كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند، انجام گرديد. قد و وزن به روش استاندارد اندازه‌گيري و صدك هاي مربوطه تعيين و با NCHS مقايسه گرديد. براي نمايش صدك‌ها از جداول توزيع فراواني نسبي و مطلق استفاده گرديد. يافته‌ها: از كلّ دانش‌آموزان پسر مدارس راهنمايي بيرجند (5909 نفر) 889 پسر انتخاب شدند. نورموگرام قد و وزن به تفكيك سن تهيه شد. صدك ميانه (50%) وزن پسران بيرجند نسبت به NCHS، 7-13 كيلوگرم كاهش داشت. با افزايش سن، انحراف از NCHS بيشتر و كاهش قد بيشتر از وزن بود. نتيجه‌گيري: در اين مطالعه، منحني قد و وزن پسران 11 ساله بيرجند به منحني‌هاي استاندارد NCHS نزديك ولي در سنين 12، 13 و 14 سال از آنها فاصله داشت و كاهش قد نسبت به وزن بيشتر بود. ارزيابي تغييرات روند رشد با بررسي دقيق‌تر و تهيه استانداردهاي منطقه‌اي رشد و پايش مكرّر پيشنهاد مي‌گردد. واژه‌هاي كليدي: منحني رشد، قد، وزن، نوجوانان، پسران

Background and Aim: Growth follow-up is important for determining the health and nutrition conditions of adolescences. Both genetic and environmental factors influence the growth, and growth curve in various societies is different. The purpose is to compare the anthropometric indicators of 11 to 14-years-old boys of Birjand with NCHS. Materials and Methods: In 2004, this cross -sectional study was done on 889 students whom were selected by multi- step cluster sampling. Height and weight were measured by standard ways; related percentiles were defined and then compared with NCHS. To show percentiles, relative and absolute frequency distribution tables were used. Results: 889 boys were selected out of 5909 junior high-school students. Height and weight normograms were provided according to age. Middle percentile (50%) of boysʹ weight in Birjand was 7-13 kg less than NCHS. By increasing the age, deviation of NCHS was more, and the reduction in height was more than weight. Conclusion: Height & weight curve of 11-years-old boys in Birjand was near to standard curves of NCHS, but at 12-13-14-years were far form them and the reduction of height was more than of weight. Assessing the growth proven changes is possible by more precise examining and by providing regional growth standards and repeated follow- ups. Key Words: Growth pattern, Height, Weight, Adolescences, Boys