بررسي اثر انالاپريل بر نوروپاتي ديابتي در موش صحرايي

Effects of enalapril on diabetic neuropathy in rats

مقدمه: نوروپاتي يكي از عوارض ديابت است كه از اهميت خاصي برخوردار است . كاهش سرعت هدايت عصب كه هم در نوروپاتي هاي ديابتي در انسان و هم در مدلهاي حيواني ديابت بوجود مي آيد به عنوان يك شاخص مهم نوروپاتي ديابتي در نظر گرفته مي شود. در اين تحقيق اثر داروي انالاپريل بر كاهش سرعت هدايت عصب، تعداد مويرگهاي اندونوريوم و ضخامت غشاي پايه مويرگها در عصب سياتيك حركتي در موش صحرايي ديابتيك بررسي شده است. مواد و روش ها: اين تحقيق يك مطالعه تجربي است كه در آن از 50 سر موش صحرايي نر (gr450-300)استفاده شد. موشها به پنج گروه 10تايي (كنترل، شم، ديابتي، پيشگيري و درمان) تقسيم شدند. القاي ديابت بوسيله تزريق زير جلدي آلوكسان (mg/kg140) انجام گرفت. وزن بدن و گلوكز خون حيوانات در روز شروع آزمايشات و در پايان هر هفته اندازه گيري شد. به گروههاي شم و پيشگيري از روز شروع آزمايشات وبه گروه درمان ازپايان هفته پنجم به بعد به مدت چهار هفته‌روزانه mg/kg 5 انالاپريل به صورت خوراكي تجويز شد. سرعت هدايت عصب درعصب سياتيك حركتي در روزپايان آزمايشات اندازه‌گيري شد ، سپس تعداد مويرگهاي داخل عصب و وضعيت ضخامت غشاي ‌پايه مويرگها در گروههاي مختلف بررسي گرديد. نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه تجويز خوراكي داروي انالاپريل كه يك مهار كننده آنزيم مبدل آنژيوتانسين مي باشد ، مي تواند نقش موثري در پيشگيري و درمان نوروپاتي ديابتي داشته باشد. ديابت به مدت 5 هفته باعث كاهش سرعت هدايت عصب به ميزان 45% گرديد‌ (05/0p < ). در گروه پيشگيري تجويز خوراكي وروزانه انالاپريل به مدت 5 هفته توانست از كاهش سرعت هدايت عصب در موشهاي ديابتي شده به ميزان 62% جلوگيري كند (05/0 p < ) . تجويز روزانه انالاپريل به موشهاي گروه درمان باعث بهبود كاهش سرعت هدايت عصب به ميزان 66% (05/0p < ) و همچنين افزايش تعداد مويرگهاي اندونوريوم به ميزان 67% نسبت به گروه ديابتيك گرديد(05/0p < ). داروي انالاپريل بر سرعت هدايت عصب و تعداد مويرگهاي اندونوريوم در موشهاي غير ديابتي اثري نداشت.

Background: Neuropathy is one of the important complications of diabetes. Deficiency of the nerve conduction velocity (NCV) that occurs in both human diabetic neuropathy and animal diabetes models is one of the indicators for diabetic neuropathy. In the present study, we examined the effect of enalapril, angiotensinconverting enzyme inhibitor on NCV, number of endoneurial capillaries and thickness of the capillary basement membrane in motor sciatic nerves of diabetic and non diabetic rats. Materials and Methods: Fifty male rats, 300-450gr body weight, randomly divided into five equal groups (control, sham, diabetic, prevention and treatment). Diabetes was induced by subcutaneous injection of alloxan (140mg/kg). Body weight and fast blood sugar were measured at the beginning of experiment and every endweek during the course of experiment. Animals in the sham and prevention groups received enalapril orally (5mg/kg/day) since the beginning of the experiment for five weeks. Treatment group received enalapril (5mg/kg/day) for four weeks after five weeks without treatment. NCV in motor sciatic nerve was measured at the end of the period. Then, the number of capillaries and thickness of basement membranes in the endoneurium of the motor sciatic nerve in all groups were examined. Findings: NCV was reduced by 45% in diabetic rats compared with the control group (p < 0.001) after five weeks of diabetes. In prevention group, oral administration of enalapril for five weeks could prevent reduction in NCV in diabetic rats by 62% (p < 0.05). Deficiency of the NCV is ameliorated by four weeks of enalapril treatment by 66% (p < 0.05), in addition, the number of endoneurial capillaries in sciatic nerve increased by 67% (p < 0.05). Administration of enalapril to non diabetic rats (sham group) had no effect on NCV and number of endoneurial capillaries in motor sciatic nerve. Conclusion: Enalapril can have an effective role in prevention and treatment of diabetic neuropathy.