بررسي ميزان تاثير جريان هاي غليظ بر روند رسوبگذاري مخزن سد سفيدرود

جريان غليظ از عوامل بسيار مهم بر نحوه توزيع رسوبات و همچنين انتقال و خروج آنها از مخزن سد مي باشد. در اين تحقيق، ميزان تاثير اين جريان ها با استفاده از مدل TCM و در يك دوره 30 ساله در سد سفيدرود مورد تحليل و ارزيابي قرار گرفته است. مقايسه بين حالتي كه جريان هاي غليظ، خود را به بدنه سد رسانده و از سد خارج شوند و حالتي كه تاثير اين جريان ها ناديده گرفته شود و تقريباً كليه رسوبات ورودي به مخزن درون آن ته نشين شوند، انجام شده است. نتايج نشان مي دهد در صورت خروج جريان هاي غليظ از سد، بازده تله اندازي شاخه قزل اوزن حدود 30 درصد نسبت به حالت ديگر كاهش مي يابد. همچنين، براي شاخه شاهرود اين كاهش حدود 20 درصد مي باشد. مقايسه بين اين دو حالت نشان مي دهد در صورت خروج جريان هاي غليظ از سد، متوسط كاهش حجم ساليانه مخزن در شاخه قزل اوزن از 07/1 به 73/0 درصد و در شاخه شاهرود از 55/0 به 43/0 درصد كاهش مي يابد.

Turbidity current is one of the most important factors that effect the sediments distribution and also their transportation and release from reservoir. In this study, effects of these currents on sedimentation process in Sefidroud dam were simulated by TCM model in 30 years period. Comparison between the case of turbidity currents that reach to the dam wall and release from the reservoir, and the case of neglecting the effects of these currents (all sediments deposit approximately) were conducted. The results show that in the case of releasing the turbidity currents from the reservoir, the trap efficiency of Ghazalozan branch would decrease about 30 percent in comparison with the other case. Also, this reduction would be about 20 percent in Shahroud branch. Comparison between the two cases of operations show that the average of annual volume reduction of the Ghazalozan branch would decrease from 1.07 to 0.73 and 0.55 to 0.43 in Shahroud branch, if Turbidity currents release from the reservoir.