آيات و ارتباط آنها با يكديگر از ديدگاه علّامه طباطبايي

The Relationship between the Qur’anic Verses from Allamah Tabatabaiiʹʹs Viewpoint

علّامه طباطبايي در طول تفسير الميزان، به مسيله تناسب و پيوستگي معنايي بين آيات و نقش آن در تفسير توجه ويژه‏اي مبذول داشته و در جاي جاي آن، به كشف و معرفي ارتباط و تناسب موجود بين آيات پرداخته است. اين نوشتار به مطالعه و بررسي انواع ارتباطي كه ايشان بيان كرده است، مي‏پردازد و در واقع، در پي يافتن اين رابطه‏ها در تفسير الميزان است، تا با استفاده از دستاوردهاي علمي علّامه طباطبايي، فهم و تفسير بهتر آيات قرآن ميسّر گردد. ايشان در اين كتاب، دو نوع ارتباط بين آيات مطرح كرده است: 1. دسته‏بندي محتوايي كه به شناسايي رابطه‏هايي پرداخته كه از لحاظ مفهومي بين آيات برقرار است. 2. دسته‏بندي شكلي كه ابتدا از لحاظ تعداد و شكل، آيات را جدا كرده (دسته‏هاي آيات، فرازهاي يك آيه و...) سپس ارتباطي مفهومي بين آنها بيان داشته است. روش تحقيق تحليلي ـ توصيفي است.

The present paper seeks to demonstrate the relationship between the Quranic verses in Al-Mizan Commentary, using an analytical –descriptive method. In Al-Mizan Commentary, Allamah Tabatabaii devotes especial attention to the semantic harmony and relationship between the Quranic verses and their role in the interpretation of Qura’nic verses. He casts light on the harmonies relationship between the verses throughout his Al-Mizan. The present paper studies the kinds of relationship explained by him; in fact, it tries to identify these kind of relationship in Al-Mizan Commentary so that it will be possible for one to better understand and interpret Quranic verses by making use of the scientific achievement made by Allamah Tabatabaii. He proposes two kinds of the relationship between Qur’anic verses: 1- content classification which indentifies the conceptual relationship between the verses; 2- form classification which first distinguishes between the verses in terms of numbers and forms (the groups of verses, themes of a verse …..) and then make explicit the conceptual relationship between them.