بررسي تطبيقي برنامه‌ي مديريت خطر در مراقبت سلامت در كشورهاي منتخب و ارايه‌ي الگو براي ايران

A Comparative Study of Healthcare Risk Management Programs in Selected Countries and Suggesting a Model for Iran

مقدمه: هدف برنامه‌ي مديريت خطر سلامت، كاهش احتمال وقوع حوادث براي بيماران است و شامل مشخص كردن حوادث نامطلوب، تحليل علت، تخمين احتمال وقوع، نتايج آن‌ها و اتخاذ اقدام مناسب جهت جلوگيري از تكرار آن‌ها است. هدف اين پژوهش مقايسه برنامه‌ي مديريت خطر در مراقبت سلامت در كشورهاي منتخب و ارايه‌ي الگو بود. روش بررسي: اين پژوهش به صورت توصيفي- تطبيقي انجام شد. جامعه‌ي پژوهش، برنامه‌ي مديريت خطر در كشورهاي آمريكا، انگلستان و استراليا بود و نمونه‌ها نيز، برنامه‌هاي خدمات سلامت ملي، كميسيون مشترك اعتباربخشي سازمان‌هاي مراقبت سلامت و انجمن پزشكي دفاعي ويكتوريا (به علت حوزه‌ي تخصصي) بودند. گردآوري داده‌ها از طريق منابع كتابخانه‌اي، اينترنت و پست الكترونيكي و تحليل آن‌ها از طريق جداول تطبيقي و آمار توصيفي صورت گرفت. بر اساس تحليل انجام شده و پس از دريافت نظرات متخصصين امر، الگوي نهايي ارايه شد. يافته‌ها: در برنامه‌هاي مورد بررسي، فرايند مديريت خطر و اصول مستندسازي شباهت‌هاي زياد، اصول رضايت آگاهانه شباهت‌هاي كمتر و عناصر اطلاعاتي فرم گزارش حادثه تفاوت‌هايي داشتند. كميسيون مشترك، نقش بيشتري براي مدير اطلاعات سلامت قايل شده بود. نتيجه‌گيري: با وجود اشتراك در اصول مديريت خطر، هر نمونه به نيازها و زير ساخت‌هاي ارايه‌ي مراقبت در كشور خود توجه نمود و اين برنامه را به عنوان راهبردي سازماني در نظر داشت. واژه‌‌هاي كليدي: مديريت خطر؛ مراقبت‌هاي سلامت؛ مديريت اطلاعات.

Introduction: The goal of every healthcare risk management program is to reduce the possibility of undesired events for patients. Such programs include identifying undesired events, analyzing their causes, estimating the possibility of outbreak and their results and taking proper actions to prevent their recurrence. The goal of this study was to compare healthcare risk management programs in selected countries and to propose a model for Iran. Methods: This descriptive-comparative study included England, the USA and Australia. National Health Services (NHS), Joint Commission on Accreditation of Health care Organization (JCAHO) and Medical Defenses Association of Victoria (MDAV) were selected as samples (because of functionality scope). Available information through the Internet, email and library references were used to collect data. Data was analyzed by comparative tables and descriptive statistical methods. The final model was prepared based on the performed analyses and after obtaining the viewpoints of related specialists. Results: There were numerous common points between the risk management process and documentation principles while few were observed in informed consent gathering principles. On the other hand, many differences were found among data elements in incident report forms. JCAHO gave more roles to medical record managers. Conclusion: Despite common points in risk management principles, each sample had mainly focused on needs and infrastructures of care delivery in their country. Keywords: Risk Management; Healthcare; Information Management.