بررسي تاثير آزادسازي تجاري كشاورزي بر سهم صادرات و واردات بخشهاي كشاورزي و خدمات ايران

Study of Agricultural Trade Openness Impact on Export and Import Shares of Agriculture and Services in Iran

مطالعه حاضر با هدف بررسي رابطه دراز مدت و كوتاه مدت ميان آزادسازي تجاري بخش كشاورزي و سهم‌هاي صادرات و واردات هر كدام از بخشهاي كشاورزي و خدمات از كل صادرات و واردات كالاها و خدمات ايران طي دوره زماني 1340 تا 1387 شكل گرفت كه براي اين منظور از مدل خود همبستگي برداري بهره گرفته شد. شاخص آزادسازي تجاري از نسبت تجارت (صادرات + واردات) به توليد ناخالص داخلي محاسبه گرديد. براي انجام آزمون‌ همجمعي از روش يوهانسن و جوسيليوس6 استفاده شد. نتايج بدست آمده از آزمون يوهانسن، حاكي از وجود سه رابطه بلندمدت ميان متغيرهاست. همچنين نتايج نشان داد افزايش آزادسازي تجاري در بخش كشاورزي، سهم واردات بخشهاي كشاورزي و خدمات را در دراز مدت و كوتاه ‌مدت افزايش داده است. از سوي ديگر در كوتاه‌ مدت سهم صادرات بخشهاي كشاورزي و خدمات تحت تاثير اين سياستها كاهش يافته است.

The objective of this study is to investigate the long run and short run interactions between agricultural trade liberalization and shares of the two sectors of agriculture and services in the total export and import products and services of Iran during the years 1961-2008. To figure out interactions, the vector correction model was used. The ratio of the sum of imports and exports to the GDP were considered as an index of trade openness. The Johansen test reveled that there are three long term relations among the variables of this study. Based on the findings, the higher the level of agricultural trade openness goes, the more the import shares of agriculture and service sectors in the long run are. Furthermore, agricultural trade liberalization has caused the exports of both agricultural products and services to decline in the short term.